Tuesday, 28 January 2025

ரேணுகாவும் சிவாவும் பதினொன்றாம் பாகம்

விஜி: நீ என்னை வச்சு ஏதோ விளையாடப்போறனு தெரியுது.


சிவா: சரி.. உங்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லைனா வேணாம். நான் உங்களுக்கு மொட்டை அடிக்கலை.


விஜி: கோவிச்சுக்காத சிவா. ஒரு Hair Fetish ah எனக்கும் மொட்டை அடிச்சுக்க ஆசையாத்தான் இருக்கு. அந்த மந்திரம் வேலை செய்யுதோ இல்லையோ கண்டிப்பா இன்னைக்கு உன் கையாள நான் மொட்டை அடிச்சுக்கிறேன். போதுமா?




ரேணு: சூப்பர் அத்தை… நீங்க சொன்னீங்களே அம்மாவுக்கு மொட்டை அடிக்கும்போது நான் பக்ககத்துல இல்லையே-னு. இன்னைக்கு உங்களோட சேர்ந்து என்னோட அம்மாவும் மொட்டை அடிச்சிக்கப்போறாங்க


விஜி: அட.. அண்ணி நீங்களும் மொட்டை அடிச்சிக்கப்போறீங்களா?


சாந்தி: ஆமா விஜி. நேத்து ரேணுகிட்ட எனக்கு மொட்டை அடிச்சுவிட்டது சிவானு சொன்னதுல இருந்து இவளுக்கு என்மேல கோவம். அதுனால மறுபடியும் நான் அவமுன்னாடி மொட்டை அடிச்சுக்கனும்-னு சொல்லிட்டே இருந்தாள். அதான் நானும் உன்கூட மொட்டை போட்டுக்கப்போறேன்.


விஜி: சூப்பர் அண்ணி…. அப்போ என்னோட ஆசையும் நிறைவேறும்.. ரொம்பநாளா உங்களுக்கு மொட்டை அடிக்கும்போது பார்க்கமுடியலயேனு கொஞ்சம் வருத்தமா இருக்கும். இன்னைக்கு உங்களுக்கு மொட்டை அடிக்கும்போது கூடஇருந்தா அது சரியாயிடும்.


ரேணு: அப்போ இன்னைக்கு நம்ம வீட்டுல ரெண்டு மொட்டை. எனக்கு ஜாலிதான்


சிவா: அப்போ எல்லாரும் ரெடியா இருங்க. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல நான் எல்லாத்தையும் தயார்பண்ணிட்டு சொல்றேன் என்றான்.


இன்னும் சிறிது நேரத்தில் மொட்டை அடிக்கப்போகிறோம் என்ற சந்தோசத்தில் சாந்தியும் விஜியும் எழுந்து உள்ளே சென்றனர். சிவா மாடியில் உள்ள அவன் வீட்டிற்கு சென்றான். ரேணு அவள் அறைக்கு சென்று வழக்கம்போல அவளுடைய லேப்டாப்-ல் நோண்ட ஆரம்பித்தாள். 




காலையிலேயே சிவா தான் சொல்ல வேண்டிய சில மந்திரங்களை அந்த ரகசிய அறையில் வைத்து சொல்லி விட்டிருந்தான். அதனால் மீண்டும் கிளம்பி தன் பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு தோட்டத்து வீட்டுக்கு சென்றான். எப்படியும் தான் காலையில் வந்துவிட்டு சென்றது அவளுக்கு தெரிந்திருக்கும், அதனால் அவளிடம் ஏதாவது பேசிவிட்டு வரலாம் என்று நினைத்து சென்றான். 


சிவா சென்றவுடன் முதலில் ரேணு குளித்துவிட்டு வந்தாள். ஆனாலும் இன்னும் அதே கொண்டையுடன் சுற்றினாள். அதன்பின் சாந்தியும், சாந்திக்குப்பின் விஜியும் தலைக்கு குளித்துவிட்டு வந்து வாசலில் தலைமுடியை காயவைத்துக்கொண்டிருந்தனர். அவ்வப்போது ரேணு வந்து  வெளியே பார்த்தாள். 


சிறிது நேரம் கழித்து சிவா தோட்டத்து வீட்டிலிருந்து வந்தான். உள்ளே வரும்போது சாந்தியும் விஜியும் தலைமுடியை விரித்துப்போட்டு நின்றிருந்தனர். “நீங்க ரெண்டுபேரும் அதுக்குள்ள மொட்டை அடிக்க ரெடியாயிட்டீங்களா?” என்று கேட்டுக்கொண்டே வந்து இறங்கினான். 


“நாங்க ரெடிதான்… நீ ரெடியா… அப்போ வந்து எங்களுக்கு மொட்டை அடிக்கிறயா?” என்று சாந்தியும் விஜியும் சேர்ந்து அவனை சீண்டினார்கள்.


ஒரு அரைமணி நேரம் பொறுங்க… நாங்க குளித்துவிட்டு வருகிறேன்னு சொல்லிட்டு சிவா மாடிக்கு சென்றான். அவன் திரும்பி கீழே வந்து வீட்டினுள் நுழையும்போது மூவரும் உட்கார்ந்து இருந்தார்கள். விஜி சாந்திக்கு ஜடை பின்னிவிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். 


விஜியின் பின்னால் அமர்ந்து ரேணு விஜிக்கு ஜடை பின்னிக்கொண்டிருந்தாள். ரேணு கொண்டையோடு இருந்தாள். அதைப்பார்த்தவுடன் சிவா ரேணுவின் பின்னால் சென்று அவள் கொண்டையை பிடித்தான். சாந்தியும் விஜியும் சிவாவின் செய்கையை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டனர்.




ரேணு: அண்ணா.. என்ன பண்ணுறீங்க?


சிவா: அத்தைக்கு விஜி சித்தி ஜடை பின்னுறாங்க… விஜி சித்திக்கு நீ ஜடை பின்னுற. பாவம் உன்னோட முடி மட்டும் இன்னும் கொண்டையா இருக்குல. அதான் உனக்கு நான் ஜடை போட்டு விடுறேன்.


ரேணு: அடடா… எவ்ளோ அக்கறை பாரு. என்னோட முடிமேல இருக்கிற அக்கறையெல்லாம் போதும். உங்களுக்காகவே முடியை வளர்த்து உங்ககிட்ட கொடுக்க ஒருத்தி வந்திருக்கா. முதல்ல அவளோட முடியை கவனிச்சுட்டு வாங்க.


சிவா: யாரு உன்னோட பிரெண்ட்-னு சொன்னியே அவளா?


ரேணு: ஆமா உள்ள என்னோட அறைலதான் இருக்காள். உங்ககிட்ட ஏதோ தனியா பேசணுமாம். போய் பேசிட்டு வாங்க.


சிவா: அவ பேரு என்ன?


ரேணு: உள்ளதான இருக்காள்… நீங்களே போய் கேளுங்க. உங்களுக்காக ஏதோ பரிசெல்லாம் கொண்டு வந்திருக்கா.


சிவா: பரிசா… ஆச்சரியமா இருக்கு.


ரேணு: ஆமா… எனக்கென்னமோ அவ சும்மா உங்களை பார்க்க வந்தமாதிரி தெரியல. (சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்)


சிவா: சரி நான் அவ யாருன்னு பார்த்து பேசிட்டு வறேன்.


ரேணு: போங்க… ஆனா வெட்கப்படாம போங்க…. ALL THE BEST


ரேணுவின் தலையில் கொட்டிவிட்டு சிவா அந்த அறையை நோக்கி நடந்தான். அவன் மனதில் ஒரு இனம்புரியாத எதிர்பார்ப்பு இருந்தது. அவனை நேரில் பார்த்து பழகும்முன் அவனுக்கு பிடிக்கும் என்பதற்காக தன்னுடைய கூந்தலை நீளமாக வளர்திருக்கிறாள் என்று கூறியது அவனுக்கு சற்று ஆச்சரியமாக இருந்தது. 


அதுவும் இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு மேலாக. உண்மையில் சிவாவின் இந்த நீளமான கூந்தலின் மோகத்திற்குபின், அவனுடைய மொட்டை அடிக்கும் Hair Fetish ஆசை தெரிய வந்தால் அவள் என்ன சொல்லுவாள் என கொஞ்சம் தயக்கமும் வந்தது. தன் சிந்தனைகளை ஒருபுறம் வைத்துக்கொண்டே அந்த அறையினுள் சென்றான். சிவா உள்ளே நுழைந்ததும் அவள் சட்டென்று எழுந்து நின்றாள். 

அவள் கண்கள் சற்று படபடப்பாக இருந்தது. அவனை பார்த்து பேசிவிடும் முடிவுடன்தான் அவள் வந்திருந்தாள் என்றாலும் அவன் எதிரில் வந்ததும் கொஞ்சம் நடுக்கம் ஏற்பட்டது. தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு அவனைநிமிர்ந்து பார்த்தாள். அவள் கண்களை நேரில் பார்த்ததும் சிவா உண்மையில் சற்று உருகித்தான் போனான். அவள் சிவாவுக்கு மிகவும் பிடித்த மயில்பச்சை நிறத்தில் ஒரு சேலை கட்டி இருந்தாள். 




அவனைவிட சற்று உயரம் கம்மியாக இருந்தாலும், இருவரின் முகமும் நேருக்குநேராக இருந்தது. சிவாவின் கண்கள் அவள் முகத்தை தவிர்த்து வேறு எங்கும் செல்லவில்லை. இந்த முகம் எங்கோ பரிச்சயமானதாக அவனுக்கு தோன்றியது.இருவரும் எதுவும் பேசாமல் இருந்தனர். அந்த அறையில் அமைதி நிலவினாலும் இருவருக்கும் இடையில் ஒரு பரஸ்பரம் புரிதல் இருந்தது. 


“என்ன சத்ததையே காணோம்…..” என்று ரேணு வெளியிலிருந்து கூறினாள். இருவரும் சூழ்நிலையை உணர்த்து சகஜநிலைக்கு வந்தனர்.


“கவலைப்படாதீங்க….ரொமான்ஸ் நடக்கிற இடத்துக்கெல்லாம் நாங்க வந்து டிஸ்டர்ப் பண்ணமாட்டோம்” என்று வெளியிலிருந்து ரேணு கிண்டலடித்தாள். தன்னையும் மறந்து சிவா சிரித்துவிட்டான். பின்னர் அவனே மௌனம் கலைத்தான்.


சிவா: ஹெலோ… நான் சிவா. உங்களை நான் அடிக்கடி பார்த்திருக்கிறேன்.


கோதை சிரித்தாள்…


சிவா: உங்க பேரு  “கோதை” தான?


கோதை: ஆமா.


சிவா: ரேணுவை காலேஜ்ல விடவரும்போது உங்களை பார்த்த மாதிரி ஞாபகம். வெளியையும் அப்பப்போ பார்த்திருக்கிறேன். ஒருமுறை கோவில்ல அர்ச்சனைக்கு உங்க பேரை சொன்னபோது நான் கேட்டிருக்கிறேன். அதுவும் சமீபத்தில். ஒரு மாதத்திற்குள்தான் இருக்கும்.


கோதை: பரவாயில்லையே… ஒரு மாதத்திற்கு முன்னாடி கேட்ட என்னோட பெயரை சரியா ஞாபகம் வச்சிருக்கீங்க. ஆனால் அது நடந்தது சரியாக  27 நாட்களுக்கு முன்னால்.


சிவா: உண்மைதான். உங்க பெயரை நான் ஞாபகம் வச்சிருக்க ஒரு காரணம் இருக்கு. அது உங்களோட நீளமான முடிதான். நான் பொதுஇடங்கள்-ல நீளமான முடியை பார்த்தால் கண்டிப்பாக ஞாபகம் வைத்திருப்பேன்.  ஆனால் நீங்க என்னைவிட ரொம்ப ஞாபகசக்தியோட இருக்கீங்க. சரியா 27நாள்னு  சொல்றீங்களே.


கோதை: நீங்க என்னோட பெயரை தெரிஞ்சுக்கதான அதை நான் உங்க முன்னாடி சொன்னேன். எப்படி மறக்க முடியும்.

சிவா: நான் உங்களை பார்க்கணும்னுதான் நீங்க கோவிலுக்கு வந்தீங்களா?


கோதை: ஆமா. என்னை “நீங்க”னு சொல்லாதீங்க. “நீ”னு சொல்லுங்க. நான் ஒண்ணும் உங்களைவிட பெரிய பொண்ணு இல்லை. சின்னப்பொண்ணுதான்.

சிவா: சரி கோதை. இப்போ சொல்லு என்கிட்ட என்ன பேசணும்.

கோதை: எனக்கு உங்களை ஆறு வருஷமா தெரியும்…. இன்னும் சொல்லணும்னா என்னோட ஸ்கூல் நாட்கள்ல இருந்து.

சிவா: ஆறு வருஷமா?

கோதை: ஆமா. எனக்கு உங்கமேல் ஒரு விருப்பம் இருந்தது. காலேஜ்ல ரேணுதான்  அடிக்கடி உங்களை பத்தி பெருமையா பேசுவா. அப்போதான் உங்களை சந்திக்கணும்னு சொன்னேன்.



சிவா: (சிரித்துக்கொண்டே) ரேணு என்ன சொன்னாள்.

கோதை: எங்க அண்ணாவுக்கு நீளமான முடி உள்ள பெண்களைதான் பிடிக்கும். உனக்கு அவ்ளோ நீளமான முடி இல்லை. உன்கிட்ட பேசமாட்டார்-னு சொன்னாள்.

சிவா: அப்புறம்.

கோதை: உங்களுக்கு பிடிக்கும்னு சொன்னதால் நானும் நீளமா முடி வளர்க்கணும்னு முடிவு பண்ணி வளர்க்க ஆரம்பிச்சேன்.

சிவா: எனக்கு பிடிச்சது எல்லாம் பண்ணனும்னு நினைச்ச… உண்மையில் என்கிட்ட உனக்கு என்ன சொல்லணும்.
கோதை: எனக்கு உங்களை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. உங்களை கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்.  உங்களுக்கு என்னை பிடிக்கணும்னு தான் உங்களுக்கு பிடிச்ச எதுவா இருந்தாலும் பண்ணனும்னு இதெல்லாம் செய்தேன். உங்களுக்கு என்னை பிடிச்சிருக்கா?

சிவா: ஆனால் கோதை. இது சின்ன விஷயம் இல்லை. நீ இன்னும் என்னை பத்தி நிறைய தெரிஞ்சுக்கணும்.

கோதை: உண்மையில் நீங்கதான் என்னை பத்தி தெரிஞ்சுக்கணும்.

சிவா: எனக்காக நீ இவ்வளவு தூரம் உன்னை மாத்திக்கிட்டது எனக்கு ஆச்சரியமா இருக்கு. ஆனா எனக்கு நீளமான முடி ஏன் பிடிக்கும்னு தெரியுமா?

கோதை: தெரியும்.

சிவா: ஏன்?

கோதை: உங்களுக்கு நீளமான தலைமுடி இருக்கிற பெண்களுக்கு மொட்டை அடிக்க பிடிக்கும். அதனாலதான்.

சிவா: அய்யோ… இதெப்படி உனக்கு தெரியும். யாரு சொன்னது.

கோதை: நீங்கதான்.

சிவா: நானா.. எப்போ உன்கிட்ட சொன்னேன்.

கோதை: நீங்க அப்பப்போ என்னை வெளியே பார்த்த மாதிரி இருக்குனு சொன்னீங்களே… நான் நிறையமுறை உங்களை பின் தொடர்ந்து வந்திருக்கேன். உங்களுக்கு என்னவெல்லாம் பிடிக்கும்னு  யாரையும் கேட்காம தெரிஞ்சுக்க ஆசைப்பட்டேன். அப்படி ஒருநாள் உங்களை பழனி வரைக்கும் பின்தொடர்ந்தேன்.






No comments:

Post a Comment