Saturday, 9 November 2024

அரவிந்தின் அம்மா புவனா - எட்டாம் பாகம்

 ஒவ்வொரு கற்றையாக எடுத்து புவனாவின் முடியை ரசித்து ரசித்து வெட்டிக்கொண்டிருந்தான் அரவிந்த். புவனாவின் முடியை வெட்டும்போது கத்தரிக்கோலில் இருந்து வந்த சத்தம், அரவிந்தின் காதுகளுக்கு இனிமையாக இருந்தது. அவளுடைய தலைமுடியை அளவு பார்த்து பொறுமையாக வெட்டிக்கொண்டிருந்தான். 




அடுத்த நான்கு நிமிடங்களில் புவனாவின் கடைசி நீளமான முடிக்கற்றைகளையும் வெட்டி முடித்தான்.  சஹானா வெட்டிய முடியை வாங்கி ஒன்றாக ஒரே அளவில் வைத்து ஒரு ரப்பர் பேண்ட் கொண்டு இறுக்கமாக முடித்துப்போட்டாள். புவனாவின் வெட்டிய தலைமுடி ஒரு அடிக்கும்மேல் இருந்தது. அரவிந்த் மீண்டும் கத்தரிக்கோலை சஹானாவின் ஜடையில் சொருகி வைத்து விட்டு மீண்டும் சீப்பை எடுத்து வாரிவிட ஆரம்பித்தான். மீண்டும் அவள் ஜடையில் இருந்து கத்தரிக்கோலை எடுத்து புவனாவின் தலைமுடியின் அடிப்பகுதில் இருந்த பிசிறுகளை வெட்டி விட்டான்.


புவனா இப்போது மெல்ல கண்களை திறந்தாள். தன்னுடைய முடியை அள்ளி முன்னால் போட்டாள். அவளுடைய முடி இப்போது வெறும் மார்பளவு மட்டுமே இருப்பதுபோல இருந்தது. அதைப்பார்க்கையில் சற்றே நடுங்கிப்போனாள். எழுந்து நின்று தன்னுடைய முடியை எடுத்து பின்னால் போட்டு கைகளை பின்னால் வைத்துப்பார்த்தாள். 



முதுகுக்கு கீழ், இடுப்பிற்கு மேல் இருப்பதுபோல தோன்றியது. சற்று ஆசுவாசமானாள். பின்னர் சஹானா கையில் வைத்திருந்த தன்னுடைய வெட்டப்பட்ட முடியை வாங்கிப்பார்த்தாள். ஒரு அடிக்கும்மேல் இருந்த அந்த முடியை வாஞ்சையாக தடவிப்பார்த்தாள். பின்னர் சந்தோசமாக அரவிந்திடம் அவளுடைய முடியை கொடுத்தாள். அரவிந்த் மகிழ்ச்சியுடன் அதை வாங்கி சென்று தன்னுடைய அறையில் வைத்துக்கொண்டான். புவனா சஹானாவின் ஜடையில் சொருகியிருந்த கத்தரிக்கோலை கவனித்தாள். சிரித்துக்கொண்டே அந்த கத்தரிக்கோலை எடுத்துச்சென்றாள்.


அரவிந்தின் ஆசைகாக அடுத்த ஒரு வாரமாக புவனா தன்னுடைய தலைமுடியை ஜடையாக பின்னாமல் வெறும் ஹேர்பின் மட்டும் குத்தி லூசாக விட்டிருந்தாள். அரவிந்த் அவ்வப்போது விரிந்திருந்த புவனாவின் அடர்த்தியான தலைமுடியை தொட்டுப்பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். 




புவனாவிடம் சம்மதம் வாங்கி ஒரு வாரமாக இரவில் அவள் அருகில் படுத்து அவள் முடியை தடவிப்பார்த்துக்கொண்டே தூங்கினான். மீண்டும் ஒரு வாரத்திற்கு பின்னரே இருவரும் சகஜநிலைக்கு  வந்தனர். அவ்வப்போது சஹானா வீட்டிற்கு வரும்போது அவளுடைய ஜடையையும் தொட்டுப்பார்ப்பான். சஹானா அவனை எதுவும் சொல்ல மாட்டாள். புவனாவும் இதை கவநிதால்.ஒரு நாள் சஹானா தன்னுடைய நீளமான முடியை French Plait போல பின்னியிருந்தால். அன்று அர்விந்த் எத்தனை முறை அவளுடைய முடியை தொட்டுப்பார்த்தான் என அவனுக்கே தெரியாது. சஹானாவின் அடர்த்தியான முடி French Plait -ல் நீளமாக அழகாக இருந்தது. அந்த பின்னலை அடிக்கடி தொட்டுப்பார்த்து மனதில் சந்தோசப்பட்டுக்கொண்டான் அரவிந்த்.


அதன்பின்னர் நாட்கள் கடந்தோடியது. மீண்டும் புவனாவின் வெட்டப்பட்ட முடி நன்றாக வளர ஆரம்பித்தது. அடுத்த நான்கைந்து மாதங்களில் புவனாவின் முடி நன்றாக வளர்ந்திருப்பதை அரவிந்த் கண்கூடாக கவனித்தான். இவ்வளவு வேகமாக வளரும் என்று தெரிந்திருந்தால் இன்னும் கொஞ்சம் முடியை சேர்த்து வெட்டியிருக்கலாமோ என மனதில் தோன்றியது. 


அந்த வாரம் ஒரு ஞாயிற்றுகிழமை புவனா ஒரு அவசர வேளையாக வெளியூர் சென்றிருந்தாள். அர்விந்திற்கும் சேர்த்து சமைக்குமாறு சஹானாவிடம் சொல்லிவிட்டு சென்றாள். பொதுவாக ஞாயிற்றுகிழமைகளில் வீட்டில் இருக்கும் விஷ்ணு இன்று வேலை நிமித்தமாக வெயே சென்றான். இராவைல் திரும்பிவர மிக தாமதமாகும் என கூறிவிட்டு சென்றான். மாலை நேரத்தில் அரவிந்த் டீவீ பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது சஹானா அங்கே வந்தாள். 


மதியநேரத்தில் அவனுக்கு உணவை வீட்டிலேயே வந்து தந்தவள் இரவு உணவுக்கு வீட்டிற்கு வரும்படி அழைத்தாள். பொதுவாக அரவிந்த் சஹானா வீட்டிற்கு அவ்வளவாக செல்வது இல்லை. அதிக நேரம் சஹானா அரவிந்த் வீட்டில் இருப்பதால், அவனுக்கு அங்கு செல்ல அதிக வாய்ப்பு கிடைப்பதில்லை. சற்று யோசித்துவிட்டு சஹானா வீட்டிற்கு வர சம்மதித்தான்.

இரவு எட்டு மணிக்கு மேல் சஹானாவின் வீட்டிற்கு சென்றான் அரவிந்த். அங்கு சஹானா இரவு உணவை தயார் செய்து வைத்திருந்தாள். சற்று வித்தியாசமாக இருந்தாலும் சுவையாக இருந்தது. அர்விந்த் ரசித்து சாப்பிட்டான். பின்னர் இருவரும் சஹானா வீட்டு மொட்டை மாடிக்கு சென்றனர். அங்கு ஒரு சுவரில் சாய்ந்துகொண்டு தரையில் அமர்ந்தனர். அரவிந்த் தன்னுடைய பழைய நினைவுகளை அவளிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தான். எப்போது இருந்து தனக்கு பெண்களின் தலைமுடிமீது ஆர்வம் வந்தது, பின்னர் அது எப்படி தலைமுடியை வெட்டும் ஆர்வமாக மாறியது என்றெல்லாம் கூறினான். அவன் சொல்வதையெல்லாம் பொறுமையாக கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள் சஹானா.


அரவிந்த்: அம்மு… அன்னைக்கு நீ உன்னோட முடியை வெட்டலாம்னு சொன்னியே..


சஹானா: ஆமா…


அரவிந்த்: இப்போ உன்னோட முடியை கொடுக்கிறாயா? உன்னோட முடியை நான் கட் பண்ணி விடுறேன்.


சஹானா: இன்னைக்கா?


அரவிந்த்: ஆமா..


சஹானா: எவ்ளோ முடியை வெட்டப்போறேன்னு சொல்லு…


அரவிந்த்: நீ உன்னோட முடியை முழுசா எனக்கு தரேன்னு சொன்னியே..


சஹானா: ஹாஹா… ஆமா.. கண்டிப்பா என்னோட முடியை உனக்குத்தான் கொடுப்பேன்… அதுக்காக இப்போவேவா…

                                 

அரவிந்த்: ஆமா.. இப்போதான்.


சஹானா: என்னோட முடியை முழுசா வெட்ட வேண்டாம் டா.. கொஞ்சமா வெட்டிவிடு..


அரவிந்த்: சரி.. அப்போ ஏனொட அம்மாவுக்கு வெட்டிவிட்டமாதிரி வெட்டிவிடவா?


சஹானா: அய்யோ.. அவ்ளோ முடியை வெட்டப்போறியா?


அரவிந்த்: அப்போ எவ்ளோ வெட்டனும்னு சொல்லு…


சஹானா: டேய் குண்டா… உனக்கு ஆர்வம் இருக்கிற அளவுக்கு அறிவு இல்ல..


அரவிந்த்: ஏன் அப்படி சொல்ற?




சஹானா: பின்ன என்னடா… திடீர்னு அவ்ளோ முடியை நீ கட் பண்ணிவிட்டா… என்னோட அப்பாவோ, உன்னோட அம்மாவோ கேட்டா என்ன சொல்றது?


அரவிந்த்: அட ஆமா… இதை நான் யோசிக்கவே இல்லை.


சஹானா: அதுக்குத்தான் சொல்லுறேன்.. இப்போ அவ்ளோ முடியை வெட்ட வேணாம்.


அரவிந்த்: எப்போதான் உன்னோட முடியை என்கிட்ட கொடுப்ப… நான் எப்போ வெட்டி விடுறது?


சஹானா: அதுக்குன்னு ஒரு நேரம் வரும்.. கொஞ்சம் பொறுமையா இரு… நல்ல சந்தர்பத்துல நானே அதுக்கு ஒரு வழி சொல்லுறேன்.


அரவிந்த்: இப்போ என்ன பண்ணுறது..


சஹானா: இப்போதைக்கு என்னோட முடியை எடுத்துக்கோ…. உன்னோட இஷ்டப்படி விளையாடு.


அரவிந்த்: சரி…


சஹானா: நானே என்னோட ஜடையை அவிழ்த்து விடவா இல்ல நீயே என்னோட ஜடையை அவிழ்த்து விட்டு விளையாட போறியா?


அரவிந்த்: நானே உன்னோட முடியை எடுத்துக்கிறேன்.


சஹானா: சரி வா… வந்து என்னோட முடியை எடுத்துக்கோ…


அரவிந்த்: அம்மு…நான் இன்னைக்கு உன்னோட முடியை கொஞ்சமா ட்ரிம் பண்ணி விடவா..


சஹானா: நீ என்னோட முடியை வெட்டாம விடமாட்ட போல இருக்கே..


அரவிந்த்: ரொம்பநாள் ஆசை அம்மு.. பிளீஸ்…


சஹானா: சரி ரொம்ப கெஞ்சாதா… பார்க்கவே பாவமா இருக்கு…. கொஞ்சமா வெட்டிக்கோ…


அரவிந்த்: தாங்க்ஸ் அம்மு…


சஹானா: போதும் போதும்… நான் எப்படி உட்காரனும்னு சொல்லு…

அரவிந்த்: முதல்ல கொஞ்சம் உன்னோட முடியை எடுத்து விளையாடுறேன்… இந்த கட்டில்லயே உட்காரு… அப்புறமா முடியை ட்ரிம் பண்ணும் போது எழுந்து நின்னுக்கோ…


சஹானா: ஏன்டா…


அரவிந்த்: உன்னோட முடி இருக்கிற நீளத்துக்கு எப்படி நீ உட்கார்ந்து இருக்கும்போது வெட்ட முடியும்… அப்புறம் நிறைய முடியை வெட்டிவிடற மாதிரி இருக்கும்…


சஹானா: ஆமாடா… அதுவும் சரிதான்.


அரவிந்த்: சரி.. நீ இப்போ எனக்கு ஒரு சீப்பும், கத்தரிக்கோலும் எடுத்து கொடு…

சஹானா: அதெல்லாம் கீழ இருக்குடா…

அரவிந்த்: அப்போ நாம கீழயே உன்னோட முடியை ட்ரிம் பண்ணலாமா?

சஹானா: இல்லடா… ஒருவேளை ஏதாவது முடி கீழ இருக்கிறதை என்னோட அப்பா பார்த்தா திட்டுவாரு… அதுனால நாம மாடில என்னோட ரூம்லயே ட்ரிம் பண்ணலாம்…

அரவிந்த்: சரி வா போகலாம்.



இருவரும் இறங்கி கீழே சென்றனர். சஹானா முதலில் செல்ல பின்னாடியே அரவிந்த் சென்றான்.  அவனுடைய கண்கள் அவளுடைய அடர்த்தியான ஜடை நளினமாக ஆடுவதை கவனித்தான். சஹானாவுடன் ஆடிக்கொண்டே சென்ற அவளுடைய அழகான ஜடையை ரசித்துக்கொண்டே சென்றான். அரவிந்த் அவளுடைய ஜடையை ரசிப்பதற்காகவே பின்னால் வருகிறான் என்பது சஹானாவிற்கு தெரியும். எப்படியும் அவன் அவளுடைய ஜடையை கையில் பிடிப்பான் என எதிர் பார்த்தாள். 

இருவரும் கீழே வந்ததும், சஹானா கண்ணாடி அருகில் இருந்த ஷெல்ப்-ல் இருந்து ஒரு சீப்பை எடுத்தாள். அதை அரவிந்த் கைகளில் கொடுத்து விட்டு கத்தரிக்கோலை தேடினாள். அரவிந்த் அந்த கண்ணாடி அருகில் இருந்த சஹானா பயன் படுத்தும் வண்ண வண்ண ரப்பர் பேண்ட்களை கவனித்தான். சஹானா கவனிக்காதபோது இரண்டு ரப்பர் பேண்ட்களை எடுத்து தன்னுடைய பாக்கட்டில் வைத்துக்கொண்டான். தற்செயலாக கவனித்த போது அங்கே ஒரு சவரக்கத்தி இருந்தது. கண்கள் விரிய அதை கவனித்தான். 

சஹானாவிடம் அதை கேட்டபோது அது அவளுடைய அப்பாவோடது என பதிலளித்தாள். அதையும் எடுத்து பாக்கட்டில் வைத்துக்கொண்டான். சஹானா கத்தரிக்கோலை கண்டுபிடித்து எடுத்தாள். பின்னர் இருவரும் மாடிக்கு சென்றனர். படிக்கட்டில் ஏறும்போது அரவிந்த் மனதில் பல எண்ணங்கள் ஓடியது. அவனுக்கு முன்னால் சென்ற சஹானாவின் நீளமான ஜடை அவன் கண்களை உறுத்தியது. அவள் தலைமுடியை கையில் பிடித்தான். 

அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே அரவிந்த் அவள் முடியை பிடித்துக்கொண்டு வருவதை சஹானா கவனித்தாள். அரவிந்த் பாக்கட்டில் கைவிட்டு சவரக்கத்தியை தொட்டுப் பார்த்தான். இன்று எப்படியாவது பேசி இந்த கத்தியை சஹானாவின் தலைமுடியில் வைத்துவிடவேண்டும் என யோசித்தான். அரவிந்த் கைகளில் சஹானாவின் முடி இருப்பதுபோல இல்லை. 


சஹானாவின் ஜடை அரவிந்தின் கைகளை பிடித்துக்கொண்டு இருப்பது போல தெரிந்தது. சஹானாவின் அடர்த்தியான ஜடை அரவிந்த்தை இழுத்துக்கொண்டு மாடிக்கு வந்தது.  மாடிக்கு வந்ததும் இது எதுவும் தெரியாமல் சஹானா மெத்தையில் திரும்பி அமர்ந்து அவளுடைய முடியை அரவிந்திடம் கொடுத்தாள்.  சஹானாவின் தலைமுடி முழுவதுமாக அவன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வந்தது. அரவிந்த் மனதில் சஹானாவிற்கு மொட்டை அடித்துவிடும் எண்ணம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எட்டிப்பார்க்க ஆரம்பித்தது. அரவிந்த் அவளுடைய தலைமுடியை தொட்டுப்பார்த்துக்கொண்டே சிரித்தான்.



சஹானா தன்னுடைய முடியை அரவிந்த் கையில் கொடுத்து விட்டு மெத்தை மீது அமர்ந்தாள். பின்னால் நின்று கொண்டிருந்த அரவிந்திற்கு சஹானா கூந்தலை போர்வையாக போர்த்தி அமர்ந்திருப்பதுபோல தோன்றியது. யாருமில்லாத தனிமையில் அவளுடைய தலைமுடியை கையில் அள்ளி எடுப்பது அவனுடைய அதிர்ஷ்டம் என்றே தோன்றியது. 

அரவிந்த் மனதில் பல எண்ணங்கள் ஓடியது. முதலில் சவரக்கத்தியை எடுக்கலாமா இல்லை கத்தரிக்கோலை எடுக்கலாமா என யோசித்தான். சஹானாவின் தலைமுடியை தொடுவது என்பது பொன் முட்டையிடும் வாத்து போன்றது. இன்று ஒரே இரவில் அவள் தலையை மொட்டையடித்து அந்த வாத்தை அறுத்துவிட அவன் மனது இடம் கொடுக்கவில்லை. அவள் கூந்தலை ஆசை தீர அனுபவித்தபின்னர்தான் மொட்டை அடிக்க வேண்டும் என்று நினைத்தான்.



No comments:

Post a Comment