அவள் பெயர் அனாமிகா. அது உண்மையில் அவளுடைய பெயரா என்று எனக்கு தெரியாது. பேஸ்புக் மூலமாக நான் சந்தித்த ஒருத்தி தான் அனாமிகா. நாங்கள் இருவரும் ஒத்த கருத்துக்களை அடிக்கடி பகிர்ந்து வந்தோம். சில மாதங்கள் நட்பாக இருந்து, பின்பு பேஸ்புக்கில் சாட்டிங் செய்யும் அளவுக்கு முன்னேறினோம். எங்கள் ஆசைகள் வெளிப்படையாக பகிர்ந்து கொண்டோம். இறுதியாக நாங்கள் இருவரும் நேரில் சந்திக்க நினைத்தாலும், பேஸ்புக் நட்பை நேரில் சந்திப்பது என்ற தயக்கம் இருவருக்கும் இருந்தது. அதனால் இருவரும் இன்னும் ஒரு வருடம் கழித்து, நாங்கள் இருவரும் அதே நட்புடன் இருந்தால் சந்திக்க முடிவு செய்தோம்.
அந்த ஒரு நாளும் எங்கள் வாழ்க்கையில் வந்தது. இருவருக்கும் பொதுவான ஒரு இடத்தில சந்திக்க முடிவு செய்து மூணாறு என்ற அழகிய நகரத்தில் சந்திக்க முடிவு செய்தோம்.
நாங்கள் சந்திக்க வேண்டிய நாள், நான் தங்கியிருந்த ஹோட்டலின் பால்கனியில் நின்று கொண்டிருந்தேன். அந்த இடம் ஹோட்டலுக்குள் வருபவர்களை கண்காணிக்க வசதியாக இருந்தது. நண்பகல் ஆகியும் அவள் வருவதற்கான அறிகுறி இல்லை. அப்போது தான் ஒரு ஆட்டோ வந்து ஹோட்டலின் வாசலில் நிற்க, ஒரு இளம் பெண் தனியாக வெளியே வந்தாள். அவள் வெளியே வந்ததும் அவள் எனக்கு அனுப்பிய படங்களின் ஒற்றுமையைக் கண்டு என் இதயம் துடித்தது. அவள் பையை எடுக்க திரும்பினாள், என் இதயம் என் வாயிலிருந்து குதித்தது. ஒரு தடித்த நீண்ட பின்னல் அவள் பிட்டத்தை தாண்டி கீழே தொங்கி கொண்டு இருந்தது. என் கண்களை என்னால் நம்ப முடியவில்லை. நான் பார்த்ததை நம்பாமல் சற்று திகைப்புடன் என் அறைக்குத் திரும்பினேன். போன் அடித்தது.
"விஜய்? ரிஷப்ஷனில் இருந்து” என்றார்.
"சொல்லுங்க?"
"உங்களை பார்க்க மிஸ்.அனாமிகா வந்து இருக்காங்க"
"தேங்ஸ்... அவங்களை பத்து நிமிஷம் கழித்து என்னுடைய அறைக்கு அனுப்புங்க"
"ஓகே, சார்."
அது அவளாக தான் இருக்க வேண்டும். என்னால் இன்னும் நம்ப முடியவில்லை. நான் அவளை அழைப்பதற்கு முன்பு சுமார் பத்து நிமிடங்கள் காத்து இருந்தேன். இதயம் படபடவென துடிக்க, பத்து நிமிடங்கள் கழித்து அவள் என் அறைக்குள் நுழைந்தாள்.
"அனாமிகா?"
"விஜய்?"
"எதற்கு இந்த பத்து நிமிட காத்திருப்பு."
"-------------"
“நான் உன்னுடையவள், நான் உனக்காகதான் ஒரு வருடமாக காத்திருக்கிறேன்."
அவளுடைய சாந்தமான குரல் என் இதயத் துடிப்பை இன்னும் அதிகமாக்கியது. நான் கடிகாரத்தை பார்க்க, எங்களுக்கு அதிக நேரம் இல்லை என்று முடிவு செய்தோம் . பயணத்திற்குப் பிறகு அவள் பசியாகவும் சோர்வாகவும் இருப்பாள். என் பையைத் திறந்து, அவளுக்காக நான் தயார் செய்திருந்த லெதர் பையை எடுத்தேன்.
எங்கள் இருவருக்கும் நான் திட்டமிட்டிருந்த வேலைக்கு தேவையான அனைத்தும் அதில் இருந்தன. நான் பையை திறந்து அதில் இருந்த பொருட்களை ஒவ்வொன்றாக எடுத்து கீழே வைக்க, அவள் என்னைப் பார்த்துவிட்டு, வெட்கத்தில் கீழே குனிந்து கொண்டாள். அனாமிகா வெளிறிய வெள்ளைப் புடவை மற்றும் க்ரீம் கலர் ரவிக்கை அணிந்து, கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தாள். நான் அவள் தோளில் கை போட்டு அவளை திருப்பினேன். அவளது தளர்வான, தடித்த கொழுத்த பின்னல் கிட்டத்தட்ட அவளது முழங்கால்கள் வரை இருந்தது. நான் கிட்டத்தட்ட மூச்சு விட முடியாமல் கஷ்டப்பட, ஆழ்ந்த மூச்சை எடுத்தேன், அவளுடைய எதிர்பார்ப்புகளுக்கு ஏற்ப நான் சரியாக வேலை செய்ய முடியும் என்று நம்புகிறேன். நான் அவளது பின்னலை எடுத்து உறுதியாகப் பிடித்தேன். என் கையின் அதை இழுத்து, நான் அவளை என் பக்கமாக திருப்பினேன்.
“விஜய், இதை என் வாழ் நாள் முழுவதும் நான் மறக்க முடியாது...” அவள் கிசுகிசுத்தாள்.
"நான் என்னால் முடிந்தளவு சிறப்பாக செய்வேன்."
"அப்படியானால், உன் விருப்பப்படி செய்"
“ரொம்ப நன்றி அனாமிகா. நீ என்னை நம்புவதற்கு நான் பெருமைப்படுகிறேன். ”
நான் அவள் கன்னத்தில் தடவி மெதுவாக என் விரலை அவள் உதடுகளின் மேல் செலுத்தினேன். என் விரலை அவள் வாயிலிருந்து உள்ளேயும் வெளியேயும் நகர்த்தும் போது அவள் வசீகரமாக உறிஞ்ச ஆரம்பித்தாள். சிறிது நேரம் என் விரலை உறிஞ்ச விடாமல், அவள் வாயிலிருந்து என் விரலை வெளியே இழுத்து அவள் கன்னத்தில் துடைத்தேன். அவளது பின்னலில் என் பிடியை வைத்துக் கொண்டு, நான் அவளை அறையின் நடுப்பகுதிக்கு அழைத்துச் சென்று, அவளை மண்டியிடச் செய்தேன். அவள் முன் நின்று, அவளது பின்னலை என் கையால் சுற்றிக் கொண்டு, அவளை என் கால்களுக்கு இடையில் வலுவாக இழுத்தேன். அவள் தன் முகத்தை என் கால்களுக்கு இடையில் புதைத்துக் கொண்டு என்னை நசுக்க ஆரம்பித்தாள்.
நான் அவளது பின்னலை அவள் தோளுக்கு மேல் இறுக்கி தூக்கி பிடித்துக் கொண்டு, படுக்கையில் இருந்த பையை அவிழ்த்து, ஒரு வெல்வெட் கயிற்றை எடுத்து அவள் பின்னால் சென்று அவள் இரு கைகளையும் அவள் முதுகுக்குப் பின்னால் எடுத்து ஒன்றாகக் கட்டினேன். நான் அவளது மணிக்கட்டுகளை ஒன்றாக இணைத்த போது அவள் மூச்சு வேகமாக வருவதை நான் கேட்டேன். நான் அவளை திருப்பி அவளின் தோளில் இருந்து அவளது புடவையை அகற்றினேன், அவளுடைய பிளவுகளின் முதல் பார்வை கிடைத்தது. நான் பார்த்த அவளது படம் பழையதாக இருந்திருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அவள் ஒல்லியாக இருந்தாள். நான் அவளது இடது மாம்பழத்தை கவ்வி அவள் கீழ் உதட்டை கடித்தபடி உறுதியாக அழுத்தினேன். அவள் வெட்கத்தில் நெளிந்தாள்.
இன்னும் அவளது பின்னலைப் பிடித்துக் கொண்டு, என்னைப் பார்க்கும் படி அவள் கன்னத்தை லேசாக உயர்த்தினேன். அவள் கண்களைத் தாழ்த்திக் கொண்டிருந்தாள். நான் என்னை நானே அவிழ்த்து என் தம்பியை வெளியே வர வைக்க, ஜிப் கீழே இறங்கும் சத்தத்தை கேட்டு ஆவலுடன் முன்னோக்கி சாய முயன்றாள். நான் அவளது பின்னல் மூலம் அவளைத் தடுத்து நிறுத்தினேன், கிண்டலாக அவளது கீழ் உதட்டுடன் என் செவ்வாழையை ஓட்டினேன். அவள் மூச்சுத் திணறி என் செவ்வாழையை அவள் அப்படியே சாப்பிட முயன்றாள், ஆனால் நான் அவளைத் தடுத்து நிறுத்தினேன்.
மெதுவாக அவள் வாயின் வெதுவெதுப்பிற்குள் என் செவ்வாழையை நுழைத்தேன். அவள் என் செவ்வாழையை சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். அவள் அவ்வளவு உற்சாகமாக இருந்தாள், என் பிடியை இறுக்கி அவள் சாப்பிடுவதை நிறுத்துவதற்கு முன் நான் அவளை சில முறை சாப்பிட அனுமதித்தேன். அவள் தலையை அப்படியே பிடித்து கொண்டு, நான் என் இடுப்பை அசைக்க ஆரம்பித்தேன், அவள் வாயில் என் செவ்வாழை பழத்தை கொடுத்தேன்.
நான் என்ன செய்கிறேன் என்பதை உணர்ந்ததும் அவள் மூச்சுத் திணறினாள், ஒவ்வொரு முறையும் நான் வெளியே இழுக்கும் போது என் செவ்வாழையை கடிக்க முயன்றாள். அவள் உள்ளுக்குள் துடித்துக் கொண்டிருப்பதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. அவளது நீளமான முடியை மொட்டை அடிப்பது பற்றிய எண்ணம் வெப்பத்தை கூட்டியது. அவள் சுவாசம் ஆழமாகி, முனக நான் மெதுவாக அவள் வாயிலிருந்து செவ்வாழையை வெளியே எடுத்தேன். அவள் என்னைப் பார்த்தாள், இன்பத்திலிருந்து அவளது இமைகள் சுகமாக மூடி இருப்பதை என்னால் காண முடிந்தது.
அவளுடைய தலைமுடியைப் பிடித்துக் கொண்டு, நான் அவள் பின்னால் நகர்ந்து அவளது தடித்த கொழுத்த பின்னலை என் தம்பியை சுற்றிக் கட்ட ஆரம்பித்தேன். இரண்டு மடக்குகளுக்கு மேல் என்னால் சுற்றி கட்ட முடியவில்லை, கிட்டத்தட்ட அவளது நீளத்தில் பாதியை தொங்க விடாமல் கட்டி முடித்தேன். அவள் தலையைக் குனிந்து, அவளது அழகான கழுத்தை வெளிப்படுத்தினாள், நான் அதற்குள் என்னைத் தள்ளினேன். அவள் பணிவாக அமர்ந்திருந்தாள்,
அனாமிகா தலையை குனிந்து, கைகளை கட்டிக் கொண்டு என்னை அவளது தலைமுடியை பாக்கவிடாமல் செய்தாள். நான் சாட்டிங்கில் மட்டுமே நடித்திருந்த ஒன்று. அவள் தலையை என் இடது கையால், அவளது முதுகின் மீது வைத்து, அவளது தலை முடிக்குள் நான் வந்தேன். நான் என்னால் முடிந்தவரை மேலே தள்ளினேன், என் வெண்மணி துளிகளை அவளது பின்கழுத்திலும், அவளது முடியின் அடர்த்தியான பகுதியிலும் எடுத்தேன். வேகமாக சவாரி செய்ததில் ஆழ்ந்த மூச்சை எடுத்துக் கொண்டு, நான் அவளது பின்னலை விட்டு விட்டேன்.
நான் என்னை கொஞ்சம் ஆசுவாச படுத்திக் கொண்டு, அவளை தூக்கி அவள் மணிக்கட்டில் கட்டி இருந்த கட்டுகளை அவிழ்த்தேன். அவள் நடுக்கத்துடன் மணிக்கட்டைத் தடவியபடி நின்றாள்.
"உன் துணையை நீ இப்படித்தான் செய்வியா?"
"உனக்கு நீளமான முடி இருந்தால், ஏன் அப்படி பண்ண கூடாது? அதுமட்டுமின்றி, நீ அதை ஏற்கவில்லை என்றால், நீ அது வேண்டாம் என்று சொல்லி இருக்கலாமே?"
அவள் என்னை உள்ளே இழுத்து ஜிப் போட்டாள்.
"நீ என் தலைமுடியை மொட்டை அடிப்பதை விட, உன்னிடம் வேறு ஐடியா இருப்பதாக நான் நினைக்கிறேன்?" என்று சொல்லிய அனாமிகா தன் புடவையை சரி செய்ய ஆரம்பித்தாள்.
“சரி, நாம் கொஞ்சம் ஒய்வு எடுக்கலாம்?"
“நீ கடைசியாக செய்ததை என் வாயில் விட்டு முடித்திருக்கலாம். என் தலையில் உன்னுடைய துளிகளை விட்டதால் இப்போது நான் இரவு உணவிற்கு முன் என் தலைமுடியைக் கழுவ வேண்டும்."
"அதனால் என்ன? இன்னும் நேரம் இருக்கு, நான் உன்னை இரவு உணவுக்கு 8:30 மணிக்கு அழைக்கிறேன், நாம் ஒன்றாகச் செல்வோம்" என்று நான் சொன்னேன்.
“கண்டிப்பா...” அவள் பதிலளித்தாள்.
நான் என் பையை சுருட்டிக்கொண்டு என் அறைக்கு திரும்பினேன். நீண்ட வேலைக்கு பின் கொஞ்சம் அசதியாக இருக்க, என் அறைக்கு வந்து, படுக்கையில் சரிந்து தூங்கினேன். நான் விழித்தபோது மணி சுமார் 7:45. அடுத்த பதினைந்து நிமிடங்களில் நான் அவளுக்காக சில விஷயங்களைத் தயார் செய்துவிட்டு, அவளுடைய அறைக்கு இண்டர்காமில் அழைத்தேன். ஐந்தாவது ரிங்கில் போனை எடுத்தாள்.
"ஹாய்?"
"அனாமிகா, நீ என் ரூமிற்கு வர வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்."
“இப்போதா? இப்ப தான் நான் குளித்து விட்டு தலைமுடியை உலர்த்துகிறேன்"
"சரி, நான் வெயிட் பண்ணுகிறேன்... ஆனால்பதினைந்து நிமிடங்கள் மட்டுமே"
“நான் உன்னுடையவள், நான் உனக்காக தான் வந்து இருக்கிறேன்."
“எனக்கு உன் தலைமுடி பின்னல் வேண்டும். மேலும் வழக்கம் போல் ஸ்லீவ்லெஸ் ரவிக்கையுடன் புடவை அணிந்து கொள்.
"சரி."
இருபது நிமிடங்களுக்குப் பிறகு என் அறை கதவை மெதுவாகத் தட்டும் சத்தம் கேட்டது. நான் கதவை திறந்து பார்த்தேன், அனாமிகா என் அறை வாசலில் நிற்பதைக் கண்டேன். அனாமிகா இன்னும் அதே புடவையை அணிந்திருந்தாள், அனாமிகா என்னைக் கடந்து அறைக்குள் வரும்போது, அவள் போட்டு இருந்த ஷாம்பூவின் வாசனையை நான் சுவாசம் பிடித்தேன். தடிமனான, நீண்ட தளர்வான பின்னலில் அவளது சற்று ஈரமான தலைமுடியைப் பார்த்தபோது நான் உடனடியாக என்னுள் ஒரு அவசரத்தை உணர்ந்தேன்.
அவள் இடுப்பைச் சுற்றி ஒரு கையை தழுவ, நான் அவளை அந்த அறையில் இருந்த ஒரு சிறிய மேசைக்கு அழைத்துச் சென்றேன். நான் அங்கே ஒரு தட்டை அழகாக வைத்து இருந்தேன், ஆனால் வழக்கமான பொருளுக்கு பதிலாக அந்த தட்டில் ஒரு சீப்பு மற்றும் ஒரு ஜோடி கத்தரிக்கோல் வைத்து அழகாக டெகரேட் செய்து இருந்தேன். நான் அவளை அந்த தட்டு முன் உட்கார வைத்தேன், அவள் ஜடையை மெதுவாக கைகளில் எடுத்துக் கொண்டு, அவள் தோள்களை மெதுவாகத் தடவினேன்.
"நீ அழகாக இருக்கிறாய், என் செல்லக்குட்டி."
"தேங்ஸ்."
"ஆனால், நீ ஐந்து நிமிடம் லேட்டாக வந்து விட்டாய்."
"ஆமாம்." என்று சொன்ன அனாமிகா அவள் கண்களைத் தாழ்த்திக் கொண்டாள்.
நான் அவளது இடது கையை உயர்த்தி, அவளது அக்குளை பார்த்தேன், என் கட்டைவிரலை வைத்து அதில் தடவி பார்க்க, அந்த இடத்தில் கரடுமுரடான, ஒரு வாரம் பழமையான சிறு முட்புதர் அழகாக ஈரம் படர்ந்து இருந்தது.
"இந்தக் அழகிய கரும்புதருடன் ஸ்லீவ்லெஸ் ரவிக்கை அணிய உனக்கு தைரியம் தான்."
"சாரி பாஸ்," அவள் தலையை குனிந்து சொன்னாள்.
"இதை நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன், ஆனால் நீ லேட்டாக வந்ததுக்கு தண்டனை உண்டு."
நான் சொன்னதை கேட்டு அவளது மூச்சு விடும் வேகம் அதிகரித்தது. நான் என் கிட்டை பிரித்து, நான் கொண்டு வந்த கத்தரிக்கோல்களை எடுக்க, அனாமிகா அவற்றை பார்த்து அவள் ஆச்சரியத்தை வெளிப்படுத்தினாள். நான் அந்த அறையில் இருந்த சின்க்கில் ஷேவிங் பிரஷை நனைத்து, அதன் மீது ஒரு டப் ஷேவிங் க்ரீமை வைத்து அவள் முன் காட்ட, அனாமிகா தன் இடது கையை உயர்த்தி, அவள் அக்குளில் அந்த ஷேவிங் க்ரீமை பூச என்னை அனுமதித்தாள்.
ஸ்ட்ரெயிட் ரேஸரைப் பயன்படுத்தி, ஒரு வாரத்தில் அடர்ந்து வளர்ந்து இருந்த முடிகளை மெதுவாகவும் கவனமாகவும் ஷேவ் செய்தேன். நான் அவளது அக்குளில் இருமுறை ஷேவ் செய்து மீதம் இருந்த க்ரீம்களை சுத்த அனாமிகாவின் இடது பக்க அக்குளை சுத்தமாக அக்குளை துடைத்துவிட்டு, அவளது வலது கையை உயர்த்தினேன். அனாமிகா பணிவுடன் அவள் கையை உயர்த்தி, அவள் அக்குளை காட்ட, நான் ஸ்ட்ரெயிட் ரேஸரைப்பயன்படுத்தி அவளது அக்குளைச் சுத்தம் செய்யப் அவள் அந்த உணர்வை அனுபவித்து கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.
மெதுவாக நான் ஷேவ் செய்து முடித்து விட்டுஅவளது இரு அக்குள்களையும் ஒரு முறை சரிபார்த்த பிறகு, நான் அவளது கைகளை கீழே வைக்க அனுமதித்தேன். நான் அவள் சேலையை அவள் தோளில் இருந்து அவள் மடியில் தள்ளினேன். சுற்றி வந்து அவள் மாம்பழங்களின் அழகை ரசித்தேன்.
"உங்களுக்கு அழகான மனசு இருப்பதாக நீ நினைக்கிறியா?"
“ஆமாம்,” என்று அனாமிகா சொல்லும் போது, நான் அவற்றை உறுதியாக அழுத்தி பார்க்க அவள் மூச்சுத் திணறினாள். அவள் ரவிக்கையில் இருந்த கொக்கிகளை கழற்றினேன்.
"நீ உன் அளவை நினைத்து பெருமை படுறயா?" அவளது ரவிக்கையைத் திறந்து, நான் அதை அவளது தோள்களில் இருந்து அவளது கைகளில் பாதி கீழே இறக்கினேன், அதனால் அவள் கைகள் அதைக் கட்டுப்படுத்தின.
“ஆமாம்,” என்று அனாமிகா கூச்சத்துடன் பதிலளித்தாள்.
"நீ உன் அக்குளை சுத்தம் செய்யாதது தப்பு தானே." அவள் உதட்டை கடித்தாள்
"எனது தலைவரேஆமாம் தவறு தான், தயவுசெய்து என்னைத் மன்னிக்கவும்."
நான் அவளது தளர்வான பின்னலை வைத்து அவளது மாம்பழத்தில் அடித்தேன்; அவள் கட்டியிருந்த சுமார் ஆறு அங்குல முடியை பின்னலை பிரித்து விட்டு, சிக்கு இருந்த முடியில் சீப்பை எடுத்து வலுவாக சீவினேன். பின் அவளைச் சுற்றி வந்து, கத்தரிக்கோலை எடுத்து, மெதுவாக அவளது பின்னலின் நுனியில் இருந்து ஒரு அங்குல நீளத்தை துண்டிக்க ஆரம்பித்தேன்.
மெதுவாக நான் அனாமிகாவின் முடியை வெட்ட வெட்ட, எனக்கு நானே உற்சாமானேன். தளர்வான முடியை மீண்டும் ஒருமுறை சீவிக்கொண்டு, அவளது பின்னலின் நுனியில் ஒரு சுத்தமான அழகுபடுத்தப்பட்ட தோற்றத்தைக் கொடுக்க, கரடுமுரடான முனைகளை ட்ரிம் செய்தேன்.
பின் துண்டாக்கப்பட்ட தலைமுடியை அவளது மாம்பழங்களுக்குக் இடையில் இரு கப்களிலும் சொருகி விட்டு, மெதுவாக துண்டாக்கப்பட்ட முடியின் சம பாகங்களை இருபுறமும் துடைத்தேன். அனாமிகா உணர்ச்சியில் உதட்டைக் கடிப்பதைப் பார்த்தேன். நான் அவள் மாம்பழங்களை மீண்டும் அழுத்தினேன், அவளுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் சங்கடமாக இருந்தது. கூந்தலின் கூர்மையான துகள்கள் அவளது தோலில் உரச அவளுக்கு வித்தியாசமான உணர்வாக இருந்தது.
அனாமிகா நெளிந்தாள். நான் அவள் ரவிக்கையை மேலே இழுத்து கொக்கிகளை மீண்டும் கட்டினேன். ஈரத் துணியைப் பயன்படுத்தி, அவளது மூடிய மாம்பழங்களில் ஒட்டியிருந்த இழைகளைத் துடைத்தேன். கடைசியாக நான் அவள் புடவையை அவள் தோளில் மேலே இழுத்தேன்.
"எப்படி இருக்கு?"
"அரிப்பு மற்றும் சங்கடமாக இருக்கிறது,"
"சரி, இப்போது, நீ எந்த அறிகுறியையும் காட்ட வேண்டாம், என் அனுமதியின்றி அங்கு இருக்கும் முடியை எடுக்க கூடாது"
"சரி"
"இப்போ நாம் இருவரும் சாப்பிட போகிறோம், உணவகத்தில் நீ தனியாக உட்காரு. உன் பின்னல் நாற்காலிக்குப் பின்னால் தொங்கிக் கொண்டிருக்க வேண்டும், அதனால் அங்கே இருப்பவர்கள் அனைவரும் உன் அடர்த்தியான அழகாக வெட்டப்பட்ட பின்னலை பார்க்க முடியும். அங்கே யாரவது உன் தலைமுடியில் உங்களைப் பாராட்டினால், நீ அதை மனதார ஏற்றுக்கொள்."
"சரி"
"ஆனால் நீ உன் முடியை பாய் கேட் ஹேர்கட் செய்ய போவதாக அவர்களிடம் சொல்ல வேண்டும்."
"சரி."
“நீ பாட்டு கேட்பது போல் உன் ஹெட்செட்டை காதில் வைத்துக் கொண்டு, என்னுடன் லைனில் இரு, நான் சொல்லும் படி நடந்து கொள், யார் உன்னுடன் பேசினாலும் நான் சொல்வதையும் நீ கவனமாக கேட்க வேண்டும்..."
"சரி."
"இப்போது நீ உணவகத்திற்குச் சென்று எனது அழைப்புக்காக காத்திரு."
பத்து நிமிடங்கள் கழித்து நான் உணவகத்திற்கு வந்தேன். நான் சொன்னபடி அனாமிகா வாயிலுக்கு அருகில் உள்ள மேஜை ஒன்றில் அமர்ந்திருந்தாள். அவளது தடித்த நீண்ட பின்னல் தரையில் சில அங்குலங்கள் விழுந்து கிடந்தது அங்கு இருந்த அனைவரின் கவனத்தையும் ஈர்த்தது. நான் அனாமிகாவை தாண்டி சென்று, அவள் என் பார்வையில் தெளிவாக படும் ஒரு மேசையில் சென்று அமர்ந்தேன்,
