நான் ஹைதராபாத்தில் வசிக்கும் ஒரு முஸ்லிம் பெண். என் பெயர் மும்தாஜ். எங்கள் குடும்பம் ஒரு கூட்டு குடும்பம். ஹைதராபாத்தில் கோடை காலம் மிகவும் வெப்பமாக இருக்கும். எனக்கு நல்ல அடர்த்தியான முடி இருப்பதால் அதனை கோடைகாலத்தில் பராமரிக்க மிகவும் சிரமமாக இருக்கும். அப்போது என் கசின் ஒருத்தி நீ ஏன் உன் முடியை கொஞ்சம் வெட்டிக் அதன் நீளத்தை குறைத்து கொள்ள கூடாது என்று கேட்டாள். ஆனால் நான் என் முடியை வெட்ட பயந்தேன். வருடம் ஒரு முறை என் முடியை வெட்டிக் கொள்ளும் இந்த நேரத்தை கண்டு நான் என் மனதிற்குள் பயந்து கொண்டே இருந்தேன்.
இந்த வருடமும் நான் பயந்து கொண்டே
இருந்த அந்த நாளும் வந்தது.
என்னை எங்கள் வீட்டு வேலையாள்
ஒருவர் சலூன் கடைக்கு காரில் ஏற்றி அழைத்துச்
சென்றார். அவர் காரை ஓட்டும்
எங்கள் வீட்டு டிரைவர்களில்ஒருவர். பெரும்பாலான
சலூன் கடைகள் ஞாயிற்றுக்கிழமை ஆண்களால்
நிரம்பி வழியும் என்று எனக்கு
தெரியும். எனக்கு நினைவிருக்கிறது ஹைதராபாத்தில் சலூன்
கடைகள் ஆண்களுக்கோ அல்லது சிறு குழந்தைகளுக்கோ
மட்டுமே என்று நான் நினைத்து
இருந்தேன்.
நான் சில சமயங்களில் ஒவ்வொரு
முறையும் சலூன்
கடையை கடந்து செல்லும் போது
காரில் இருந்து எட்டிப் பார்ப்பதை
வழக்கமாக வைத்து இருக்கிறேன். சில
சமயங்களில் பத்து அல்லது பன்னிரெண்டு
வயதுள்ள சிறுமிக்கு ஒரு பையன் முடி
வெட்டுவதை பார்த்து இருக்கிறேன், பொதுவாக ஒரு பெண்
சலூன் கடைக்கு ஒரு ஆணுடன்
வருவதை தான் நான் வழக்கமாக
கண்டு இருக்கிறேன். அந்த பெண்ணின் குடும்பம்
பணக்காரர்களாக இருந்தால் குடும்பத்தில் வேலைக்காரன் அந்த
பெண்ணுடன் துணைக்கு வருவான். அதுவே ஏழையாக இருந்தால்
அந்த பெண்ணுடன் ஒரு தந்தை அல்லது
சகோதரன் சலூன் கடைக்கு அந்த
பெண்ணை கூட்டி வருவான். ஆனால்
அந்த பெண்ணின் தாய்மார்களுக்கு அவர்களை சலூனுக்கு அழைத்துச்
செல்ல நேரமில்லையோ என்னவோ?
சில சமயங்களில் பெண்கள் தங்கள் தலையை
மொட்டையடிப்பதை விடவும் ஷார்ட் ஹேர்கட்
அதிகமாக வெட்டிக் கொள்கிறார்கள். ஹைதராபாத்தில் உள்ள கடைகள் மிகவும்
பாரம்பரியமானவை, அவற்றில் பெரிய கண்ணாடிகள் மற்றும்
தோல் நாற்காலிகள் கொண்டு அலங்காரம் செய்யப்பட்டு
உள்ளன. அந்த பார்பர்கள் வெள்ளைத்
துணிகளை கேப்களாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள், அதனால் ஒரு சிறுமி
ஹேர்கட் செய்யும் போது அவள் தலை
முதல் கால் வரை அந்த
சிறுமியை மூடிவிடுவார்கள். அவர்கள் சிறுமிகளுக்கு முடி
வெட்டும் போது அவர்களை தங்கள்
உயரத்திற்கு தகுந்தவாறு நாற்காலியின்
உயரத்தை அதிகப்படுத்துகிறார்கள்.
வழக்கம்
போல் நாங்கள் ஒரு காரில்
பயணம் செய்ய, எங்களது துணைக்கு
ஒரு வேலைக்காரன் அனுப்பப்பட்டான். அன்று ஆட்கள் நிறைந்த
மெயின் ரோட்டில் இருந்த சலூன் கடைக்கு
எங்களை அழைத்துச் சென்றார். அவருக்கு என் குடும்பத்தில் இருந்து
சிலை அறிவுறுத்தல்கள் வழங்கப்பட்து இருந்தது. ஒவ்வொரு
பெண்ணும் மிகக் குறுகிய ஷார்ட்
ஹேர்கட் செய்து கொள்ள வேண்டும்,
அவர்கள் மறுத்தால் தலையை மொட்டை அடித்து
கூட்டி வரவும் அந்த வேலைக்காரனிடம்
சொல்லி இருந்தார்கள் என் வீட்டு பெரியவர்கள்.
நாங்கள் மூவர் இருந்தோம். நானும்
என் உறவினர்களும். உள்ளே வருவதற்குள் நாற்காலிகள்
அனைத்தும் நிரம்பியிருந்ததால் உட்கார்ந்து காத்திருக்க வேண்டியதாயிற்று. நேரம் பறந்தது!
சிறிது
நேரத்திற்கு பிறகு பார்பர் ஒருவர் தன் வாடிக்கையாளரை
வேலை முடித்து விடுதலையானார். முதலில் என் அண்ணாவின்
பெண் ஆயிஷா பெரிய தோல்
நாற்காலியில் போய் உட்கார்ந்தாள். அவளுக்கு
பத்து வயது இருக்கும். அவள்
கண்ணாடி அணிந்திருந்தாள், அவளுடைய தலைமுடி அவளது
தோள்கள் வரை இருந்தது. வேலைக்காரன்
பார்பரிடம் ஆயிஷாவுக்கு பாய்கட் போல முடி
வெட்டச் சொன்னான், பார்பர் ஏதோ ஒரு
பெரிய கோப்பையை வென்றது போல் ஆயிஷாவை
சிரித்தான். அவளை நாற்காலியில் உட்கார
வைத்து வெள்ளைத் துணியால் மூடினான்.
அவளுக்கு
அது பிடிக்கவில்லை என்பதை என்னால் அவள்
முகத்தை பார்த்தே உணர முடிந்தது. அவள்
முழுவதுமாக தாளில் மூடப்பட்ட பிறகு,
பார்பர் அவளுடைய
தலைமுடியை தண்ணீரில் நனைக்க தொடங்கினார். முடி
ஈரமாக இருப்பதை உறுதிசெய்து அதைத் தன் கையால்
தேய்க்கத் தொடங்கினார். பின்னர் பார்பர் ஆயிஷாவின்
முடியை வெட்டத் தொடங்கினார். பார்பர்
முதலில் கத்தரிக்கோலைப் பயன்படுத்தி ஆயிஷாவின் முடியை வெட்டி விட்டு
இறுதியாக அவளுடைய தலைமுடி கழுத்துக்கு
கொஞ்சம் மேலே இருந்தபோது, பார்பர்
தனது ஹேண்ட் ரன் கிளிப்பர்களை
எடுத்து, கழுத்து பகுதியில் இருந்த முடியை
முழுவதுமாக வெட்டினார்,
அந்த நேரத்தில் ஆயிஷா கண்ணீரில் மிதந்து
கொண்டு இருந்தாள். பின்னர் பார்பர் இறுதியாக
ஒரு ஸ்ட்ரெயிட் ரேசரை எடுத்து, அவளது
கன்னத்தை உயர்த்தி, ஆயிஷாவின் பின் கழுத்தில் இரு
பக்கங்களிலும், காதுகளுக்கு மேலேயும் கீழேயும் உள்ள முடிகளை ஷேவ்
செய்தார். அப்போது ஆயிஷா நெளிய,
தயாராக இருந்த எங்கள் வீட்டு
டிரைவர் அவளது இரண்டு பக்கங்களும்
ஷேவிங் செய்யும் வரை
அவளைப் பிடித்துக் கொண்டு இருந்தான். ஆயிஷா
இப்போது ஒரு பெண்ணைப் போல
இல்லை, மாறாக அவள் ஒரு
சிறு பையனாகத் எங்கள் கண் முன்
இருந்தாள். அவளது அடர்த்தியான தோள்பட்டை
வரை நீளமாக இருந்த கறுப்பு
முடி அனைத்தும் கேப்பில் இருந்தது. பார்பர் வேலை முடிந்ததும்,
அவள் மேல் இருட்னஹா வெள்ளை
துணியை எடுத்து உதறி விட்டு,
அவளை எழ சொல்ல, ஆயிஷா
நாற்காலியை விட்டு இறங்கி வந்தாள்.
அன்று ஆயிஷா ஒரு சிறிய
சிவப்பு நிற ஃபிராக் அணிந்திருந்தாள்.
ஆயிஷா கண்ணீருடன் கறை படிந்த முகத்துடன்
பெண்கள் உடையில் ஒரு பையனைப்
போல இருந்தாள். ஆனால் அது முடிவடையவில்லை.
அடுத்தது
நான் தான். நான்
மெல்ல நடுங்கி எழுந்து நின்றேன்.
டிரைவர் என்னை பார்க்க, நான்
நாற்காலியில் ஏறி அமர்ந்தேன். பார்பர்
என்னுடைய நீளமான முடியை பார்த்து
சிரித்துக் கொண்டே டிரைவரிடம் என்
இடுப்பு வரை இருந்த என்
அழகான கூந்தலை என்ன செய்வது
என்று கேட்டான்.
டிரைவர்
பார்பரிடம் ஏதோ சைகையில் சொல்ல,
பார்பர் சிரித்தார், பின்னர் அதே வெள்ளைத்
தாளை எடுத்து என்னைச் சுற்றி
போர்த்தினார். என் தலைமுடியை வெட்டுவதை
உள்ள அனைவரும் நன்றாகப் பார்க்கும் வரை அவர் நாற்காலியை
உயர்த்தி விட்டு என் முடியின்
மேல் தண்ணீர் தெளிக்க ஆரம்பித்தான்.
பார்பர் என்னிடம் "அமைதியாக இரு, இல்லை என்றால்
டிரைவர் உனக்கு மொட்டையடித்து விடுவார்"
என்று கூற, அது எனக்கு
பயமாக இருந்தது, அதனால் நான் அமைதியாக
அமர்ந்தேன்.
பார்பர்
தனது கத்தரிக்கோலை எடுத்து என் கழுத்து
அருகில் என் முடியை வெட்டத்
தொடங்கினார், என் முடி பாப்
கட் போல இருக்க,என்
தலைமுடியைப் பிரித்து, அடிவாரத்தில் முடியை ஓட்ட வெட்டத்
தொடங்கினார், மின்
விசிறியிலிருந்து வந்த காற்று என் கழுத்தில் பட,
குளிர்ந்த காற்றை நான் உணர்ந்தேன்,
இப்போது என் இடுப்பு வரை
வளர்ந்து இருந்த முடி இல்லை
என்று எனக்குத் தெரியும். நான் அந்த நாற்காலியில்
ஜடம் போல உட்கார்ந்திருந்தேன்,
கடையில் உள்ள ஆண்கள் அனைவரும்
என்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள், அவர்கள் தலைமுடியை வெட்ட,
காத்துக் கொண்டு இருந்தனர். சில
ஆண்கள் வந்து என் நாற்காலியின்
அருகில் வந்து வேலை செய்யும்
பார்பரிடம் வேண்டுமென்றே பேச்சு கொடுத்து கொண்டு
என்னுடைய ஹேர்கட்டை அருகில் இருந்து பார்த்து
ரசித்தனர்.
அப்போதுதான்
நான் முகம் சிவக்க வெட்கப்பட
ஆரம்பித்தேன். எனக்கு இத்தனை ஆண்கள்
என்னை வேடிக்கை பார்ப்பது சங்கடமாக இருந்தது. வெள்ளைத் தொப்பியில் என் தலையில் இருந்த
அனைத்து கறுப்பு முடிகளும் கொட்டி
கிடைக்க, ஒரு பெண்ணாக இருந்த
நான், தற்போது கிட்டத்தட்ட
ஒரு பையனைப் போலவே இருந்தேன்.
கண்ணாடியில் என்னைப் பார்க்க முடியவில்லை,
ஆனால் அவ்வப்போது நான் என்னைப் பார்த்துக்
கொள்கிறேன்.
பார்பர்
என் தலையை கீழே குனியவைத்து,
ஆயிஷாவிற்கு செய்ததை போலவே என்
கழுத்தில் இருந்த முடியையும், அதற்கு
மேலேயும் வெட்டத் தொடங்கினார். பின்னர்
அவர் என் நீண்ட பேங்க்ஸை
சீவி, ஒரு சில துணுக்குகளால்
அனைத்தையும் வெட்டினார். இந்தச் பெண்ணிற்கு நான்
எப்படி வெட்டுகிறேன் என்று பாருங்கள் என்று
அங்கு வேலை செய்து கொண்டு
இருந்த மற்ற
பார்பர்களிடம் சொன்னான்.
அவர் என் முகத்தை நேராக
வளைத்து கொண்டு என் காதுகளுக்கு
அருகில் ஷேவ் செய்ய ஆரம்பித்தார்.
அவர் என் வலது காதை
மடக்கி பிடித்துக் கொண்டு, என் தோல்
இன்னும் வெண்மையாக மாறும் வரை அதைச்
சுற்றி ஷேவ் செய்தார். பிறகு
இடது காதிலும் அவ்வாறே செய்தார். அவர்
செய்யும் போது நான் என்னை
கண்ணாடி வழியாக பார்த்தேன், நான்
ஒரு பையனைப் போல் பார்க்க
பரிதாபமாக இருந்தேன். பின்னர் பார்பர் என்
பின் கழுத்தை ஷேவ் செய்து
மொட்டையடித்தார்.. ஆனால் அங்கு இருந்த
இன்னொரு பார்பர் பின் கழுத்தில்
சரியாக ஷேவிங் செய்யவில்லை என்று
கூறினார்.. அதனால் மீண்டும் தனது
கத்தரிக்கோலை எடுத்து என் தலைமுடியில்
எஞ்சியிருந்ததை வெட்டத் தொடங்கினார்.
உச்சந்தலையிலும்
இருந்த முடிகளை ஓட்ட வெட்ட,
அங்கு இருந்த எல்லா ஆண்களும்
என்னைப் பார்த்து சிரிப்பதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது.
என் வீட்டு டிரைவரும் அதை
பார்த்து ரசித்தான். பார்பர் என் தலையில்
கிட்டத்தட்ட எதுவும் இல்லாதது போல
ஐந்து நிமிடங்கள் வரை முடியை வெட்ட, நான்
குனிந்து கண்ணாடி வழியாகபார்த்தேன். பின்னர்
அவர் என் முகத்தை பிடித்து
என் பக்கங்களை ஷேவ் செய்தார். எண்ணெய்
எடுத்து என் தலையில் மசாஜ்
செய்தார். அவரது வலுவான கைகளில்
என் சிறிய தலை மசாஜ்
செய்யப்பட என்னால் என் தலையை
அசைக்கக்கூட முடியவில்லை. பின்னர் அவர் என்
கழுத்தில் பவுடர் போட்டு விட்டார்.
பின்னர் நான் நாற்காலியில் இருந்து
இறங்கினேன்.
நான் ஒரு பையனைப் போல்
இருந்தேன். என் கண்களில் கண்ணீர்
மழையாக பொழிந்து கொண்டு இருந்தது. ஆனால்
இன்னும் வேலை முடிவடையவில்லை.
அடுத்ததாக
என்னுடைய மற்றொரு கசின் ஷாராவின்
தாயார் அவளுக்கு தலையை முழுவதுமாக மொட்டையடிக்கும்
படி எங்கள் வீட்டு டிரைவரிடம்
சொல்லி விட்டு இருந்தாள். அது
அவளுக்கு முன்பே தெரியும், அதனால்
ஷாரா தான் மொட்டை அடித்துக்
கொள்ள முடியாது என்று அழ ஆரம்பித்தாள். ஆனால்
டிரைவரும், இரு பார்பர்களும் சேர்ந்து அவளைப்
பிடித்து நாற்காலியில் உட்கார வைத்தனர், முதலில்
அவள் தலையில் முடி முழுவதும்
ஈரமாக இருக்கும் வரை தண்ணீர் தெளிக்கப்பட்டது.
பின்னர் முடியை மென்மையாக்க பார்பர்
ஷாராவின் முடியை மசாஜ் செய்ய
ஆரம்பித்தார். கண்ணாடியில் தன்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
கடையில்
இருந்த ஆண்கள் அனைவரும் அவளையே
பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். பார்பர் இருவர் ஷாராவின்
தலையை கீழே குனிய வைத்து,
ஒரு கூர்மையான ஸ்ட்ரெயிட் ரேஸரை எடுத்து பிளேடு
போட்டு விட்டு, அவளது முன்பக்க
தலையை மழிக்க ஆரம்பிக்க, அவளது
முடி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கீழே
விழ ஆரம்பித்ததும், அவள் அழுது கொண்டு
வெளியே வர போராடினாள்… ஆனால்
பார்பர் உச்சந்தலையில் ஷேவ் செய்ய ஆரம்பித்தபோது அவள் தன் போராட்டத்தை
கைவிட்டுவிட்டாள், அவர்கள் அவளை அவள்
பாதி மொட்டையடித்ததும், இறுக்கமாக பிடித்து இருந்த இரு பார்பர்களும்
ஆயிஷாவை விட்டு விட, வேறு
வழியில்லாமல் ஆயிஷா அமைதியாக அமர்ந்து
இருந்தாள். பார்பர் அவள் தலையைக்
கீழே பிடித்து அசையவேண்டாம் என்று சொன்னான்.
அனைத்து
கருப்பு முடிகளும் கேப் மீது விழுந்து
கொண்டிருந்தன, இன்னும் சில அவளது
ஈரமான உச்சந்தலையில் ஒட்டிக்கொண்டன. அவள் அழுது கொண்டிருந்தாள்,
ஆனால் கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
மற்ற முடிதிருத்துபவர்கள் அவளைச் சுற்றி திரண்டனர்.
மற்றும் முடிதிருத்தும் ஒருவன் அவளது உச்சந்தலையில்
இருந்த தவறான முடியை சுத்தம்
செய்தான். இறுதியாக மொழு மொழு மொட்டை
தலையுடன் இருந்தாள். அவளது முடி அனைத்தும்
மொட்டையடிக்கப்பட்டு, உச்சந்தலை முட்டை போல் மொழுமொழுவென
வெள்ளை தோலுடன் பார்க்க அழகாக
இருந்தது. பார்பர் கொஞ்சம் ஷேவிங்
க்ரீம் எடுத்து அவள் உச்சந்தலையில்
வைத்து நுரை பொங்க பூசினான்.
பிறகு மீண்டும் ஒரு ரேஸரை எடுத்து
இம்முறை நெருக்கமாக ஷேவ் செய்தான்.
ஷாரா தலையை மொட்டையடிப்பதை கண்
கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவள்
முகத்தின் தோல் அவள் உச்சந்தலையை
விட கருமையாக இருந்தது. ஷாரா முன்பு இருந்ததை
விட அழகாக இருந்தாள். பார்பர்
தேங்காய் எண்ணெயை எடுத்து அவள்
தலையில் தடவினான். பார்பர் எண்ணெயை நன்றாக
தலை முழுவதும் தேய்த்து விட்டு, போர்த்தி இருந்த
வெள்ளை துணியை எடுக்க, ஷாரா
நீல நிற ஆடையில் அழகாக
மொட்டை தலையுடன் நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
ஷாராவின்
மொட்டை தலையை அனைவரும் சிரித்தனர்.
அந்த நாளில் நாங்கள் அனைவரும்
எங்கள் நீளமான முடியை வெட்டி
விட்டு ஷார்ட் ஹேர்கட்டில் சென்றதை
ஆண்கள் முழுவதுமாக ரசித்தார்கள், குறிப்பாக ஷாராவின் தலை மொட்டையடித்து எங்களை
வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு மற்ற உறவினர்கள்
எங்களை பார்த்து நன்றாக சிரித்தனர். ஷாராவின்
மொட்டை தலையை பார்த்து நானும்
சிரித்தேன்… ஆனால் அடுத்த கோடையில்எனக்கு
அதே உபசரிப்பு கிடைக்கும் என்று எனக்குத் அப்போது
தெரியவில்லை!!!