குப்பு அண்ணா சலூன்

மதியம் 1 மணி ஆகியிருந்தது. சலூன் கடைக்கு முன்னால் நான் எனது பைக்கை நிறுத்தியதும், ஹெல்மெட்டைக் கழற்றி, என் தலைமுடியை விரல்களால் கோதிவிட்டு, பறந்து கொண்டு இருந்த எனது முடியை கொண்டை போட்டு வைத்தேன். என் தலைமுடி உண்மையில் ஒரு ரொம்ப சிக்கலாக இருந்தது; என் நடு முதுகிற்கு கீழ் வரை நீளமாக என் முடி வளர்ந்து இருந்தது. நான் வழக்கமாக என் தோள்களுக்கு கீழே இரண்டு இஞ்ச் நீளம் வரை தான் என் முடியின் நீளத்தை வைத்திருப்பேன், ஆனால் நீண்ட காலமாக என்னால் என் முடியை வெட்ட நேரமில்லை.

 

என் முடி நல்ல கருப்பு, அடர்த்தியானதும் கூட. இப்போது சலூன் கடை எனக்கு எதிரே இருந்தது, நான் குழந்தையாக இருந்தபோது என் அப்பா என்னை ஹேர் கட் பண்ணை அழைத்துச் சென்ற அதே கடை. அப்போதெல்லாம் என் அப்பா என் முடியை ஷார்ட்டாக தான் வெட்ட சொல்வார். நான் எப்போதும் ஒரு பையனை போல இருப்பேன். அதனால் நான் அதிகமாக பையன்களை பேண்ட், சர்ட், தான் அணிந்து கொண்டு சுற்றிக் கொண்டு இருந்தேன். அதனால் எனக்கு துணிச்சலும், தைரியமும் அதிகமாகவே இருந்தது.

 

நான் வளர, வளர என்னுடைய தோற்றமும் மாறிக் கொண்டே இருக்கே, என் முடியின் நீளமும் ஒரு காலத்தில் அதிகமாக வைக்க வேண்டி வந்தது.

 

நான் அந்த கடைக்குள் நுழைந்ததும், அந்த சலூன் கடை அண்ணா என்னை பார்த்ததும் அடையாளம் கண்டு கொண்டார். அவர் என்னை கண்டு கொண்டதில் எனக்கும் ரொம்பவே சந்தோஷம். அவர் பெயர் குப்பு,  குப்பு அண்ணாவை பார்த்தும் எனக்கும்  மகிழ்ச்சியாக இருந்தது, அவருக்கும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

 

அவர், என்ன ராஜி, எப்படி இருக்க? உன்னை  பார்த்து ரொம்ப வருஷமாச்சு?

 

நான் “நான் நநல்லா இருக்கேன், நீங்க எப்படி இருக்கீங்க? நான் இந்த கடைக்கு வந்தே பல வருடங்கள் ஆகிறது" என்று நான் சொல்ல, 

 

"கடைசியாக நீ 12 வயதில் வந்த! அப்போ என் பையன் கூடத்தான் எட்டாவது படிச்சிட்டு இருந்த..." என்று அவர் சொல்ல,

 

நான்  "இல்லை எனக்கு அப்போ 13 வயது, எனக்கு நீங்க கடைசியா முடி வெட்டியது கூட எனக்கு நல்லாவே நினைவில் இருக்கு" என்று சொல்லிவிட்டு, அருகில் இருந்த பெஞ்சில் உட்கார்ந்தேன். நான் என்னுடன் வந்து இருந்த என் மகள் பிரியாவை முடி வெட்டும் நாற்காலியில் உட்கார வைத்தேன்.

 

குப்பு அண்ணா பிரியாவை சுற்றி ஒரு கேப்பைப் போட்டு, அவளது தோள்பட்டை நீளமான தலைமுடியை சீவ ஆரம்பித்தார். பிறகு  என்ன செய்ய வேண்டும் என்று அவர் என்னை கேட்க, நான் "அவளுடைய முடியின் நீளத்தை குறைத்து முஷ்ரூம் கட் பண்ணி விடுங்க" என்று சொன்னேன்.

 

 "சம்மர் கட்?" வெட்டலாமா என்று அவர் மீண்டும் என்னை கேட்க,

 

நான் என் ஐடியாவை மாற்றிக் கொண்டு  "இல்லை, சம்மர் கட் வேண்டாம்,  அவள் முடியை முன்பக்கமாக நீளமாக வைத்து விட்டு, பின்புறம் மற்றும் இரு பக்கங்களில் மட்டும் பேங்க்ஸ்  போல வெட்டுங்கள்" என்றேன்.

 

பின் குப்பு அண்ணா ப்ரியாவின் முடியை வெட்ட ஆரம்பித்ததும் நான் எழுந்து, “அண்ணா, என் முடியையும் கட் பண்ண வேண்டும், ப்ரியாவுக்கு முடிஞ்சதும் கொஞ்சம் நான் வரும் வரை பார்த்துக்கோ, நான் எதிரே உள்ள பார்லருக்குப் போறேன்” என்று சொல்ல

 

குப்பு அண்ணாவும் “சரி. எந்த பிரச்சனையும் இல்லை, நான் பார்த்துக்கிறேன்" என்று சொல்ல...  நான் பிரியாவிடம் திரும்பி, " பிரியா, முடியை வெட்டி முடிஞ்சதும் குப்பு அண்ணா கூட இங்கேயே இரு, நான் திரும்ப வருவேன்." என்று சொல்ல

 

பிரியா, “அம்மா, என் முடியை வெட்டிய பிறகு நீ என்னையும் அந்த பார்லருக்கு கூட்டி போ" என்று சொல்ல

 

நான்  “ஆனால் பார்லர் 1:30 மணிக்கு மூடி விடுவாங்க, நான் போய்விட்டு சீக்கிரமா வந்துடறேன்”என்று நான் சொன்னேன்,

 

 ஆனால் பிரியா “இல்லை மம்மி, நீ இருக்க வேண்டும். வெய்ட் பண்ணு, நானும் உன்னுடன் வருகிறேன்” என்று அழ தொடங்க, அவளின் அழுகையை பார்த்து விட்டு நான் மீண்டும் பின்னால் இருந்த பெஞ்சில் அமர்ந்தேன். பின் நான் குப்பு அண்ணாவிடம் பிரியாவுக்கு  சீக்கிரம் முடி வெட்டி முடிக்க சொன்னேன்.

 

பின் குப்பு அண்ணா பிரியாவுக்கு வேகமாக முடியை வெட்டி விட, அந்த சமயத்தில் எதிரே இருந்த பார்லர் மூடுவதை நான் பார்த்தேன். என் மகள் பிரியாவால் இன்றும் நான் என் முடியை வெட்டும்  வாய்ப்பை தவற விட்டுவிட்டேன்.  குப்பு அண்ணா பத்து நிமிடங்கள் கழித்து பிரியாவிற்கு முடியை நான் சொன்னது போல வெட்டி விட்டு, அவளை சுற்றி போர்த்தி இருந்த துணியை  அவிழ்த்து விட்டான், நான் பணம் கொடுக்க பணம் எடுத்து கொண்டு இருந்தேன்,

 

பின் குப்பு அண்ணா என்னை பார்த்து  "நீ முடி வெட்டலாயா?" என்று என்னை பார்த்து கேட்க...

 

நான் "இல்லை, நான் இன்னொரு நாள் பார்லருக்கு வந்து கட் செய்கிறேன்" என்று சொல்ல

 

ஆனால் குப்பு அண்ணா "உனக்கு நீளமான முடி இருக்கிறது, கவலைப்படாதே, உனக்கு சிறு வயதில் இருந்து நான் முடி வெட்டுகிறேன், உனக்கு எப்படி வெட்ட வேண்டும் என்று எனக்கு தெரியும்" என்று அவர் சொல்ல...

 

நான் "அண்ணா, நான் உன்னை நம்புகிறேன், ஆனால் நான் ரொம்ப நாளாக சலூன் கடையில் முடி வெட்டியதில்லை, எனக்கு வேண்டாம்"என்று சொல்ல...

 

குப்பு அண்ணா " அட இதுல என்னம்மா இருக்கு... வா, உட்காரு" என்று அவர் சொல்ல, என் மகள் ப்ரியா கூட என்னைத் நாற்காலியை நோக்கி தள்ளினாள்,

 

பிரியா "அம்மா, இங்கேயே ஹேர்கட் பண்ணிக்கோ... சீக்கிரம் வீட்டுக்கு போலாம்" என்று சொல்ல

 

நீண்ட யோசனைக்கு பிறகு நான் நாற்காலியில் அமர்ந்தேன். குப்பு அண்ணா என்னை ஒரு வெள்ளை துணியால் என்னை போர்த்தி விட்டு மூடினார். அது என் பழைய நினைவுகளை மீட்டெடுத்தது. குப்பு அண்ணா என் பின்னலை அவிழ்த்து, ஒரு சீப்பை எடுத்து என் தலைமுடியை வேரிலிருந்து நுனி வரை சீவினார்.

 

குப்பு அண்ணா, "உன் தலைமுடியின் முனைகள் உடைந்து போய் சீரற்றதாக உள்ளன, குறைந்தது 5 அங்குலங்கள் உன் முடி வெட்டப்பட வேண்டும், அப்போது தான் பார்க்க நல்லா இருக்கும்" என்று அவர் சொல்ல

 

நான் "எனக்குத் தெரியும்" என்று சொல்லி விட்டு நான் கண்ணாடியில் என் முகத்தைப் பார்த்துக் கொண்டேன். என் அப்பா என்னை இங்கு அழைத்து வந்தது போல, என் சிறு வயது பயம் எனக்குள் வந்து எனக்கு பயமாக இருந்தது. அப்போது குப்பு அண்ணா, "நான் 6 இன்ச் உன் முடியை வெட்டுகிறேன், பரவாயில்லையா?" என்று சொல்லி விட்டு அவர் கத்தரிக்கோலை கையில் எடுத்ததும். நான் தயங்கி, "எனக்கு சம்மர் கட் வெட்ட வேண்டும்" என்று என்னை அறியாமல் சொன்னேன்.

 

குப்பு அண்ணா நான் சொன்னது புரியாமல் சிறிது நேரம் கழித்து, "சம்மர் கட் வெட்டவா?" என்று கொஞ்சம் ஆச்சர்யத்துடன் கேட்க, நான் சம்மதமாக தலையை ஆட்டினேன்.

 

குப்பு அண்ணா கத்தரிக்கோலை டிராயரில் வைத்துவிட்டு, “நீ சீரியஸா சொல்லுறியா?” என்று மறுபடியும் கேட்டார்.  நான் மீண்டும் தெளிவாக, " ஆமாம், என் சிறு வயது நியாபகங்கள் எனக்குள் வந்து விட்டது, சம்மர் கட் தான் எனக்கு அடையாளமாக சிறு வயதில் இருந்தது. அதனால் அந்த சிறு வயது வாழ்க்கையை மீண்டும் வாழ விரும்புகிறேன், என் உணர்வுகளை மீட்டெடுக்க விரும்புகிறேன். என்று நான் மெய் மறந்து சொல்ல...

 

குப்பு அண்ணா மீண்டும் சீப்பை எடுத்து என் முடியை சீவினார்.

அவர் சேவிக்க கொண்டு இருக்க... நான் அவரிடம்

 

"அண்ணா, ட்ரிம்மர்ல பண்ண வேண்டாம், கத்தரி வச்ச்சு என் முடியை வெட்டுங்க... ட்ரிம்மர்ல "0"ல வச்சு கட் பண்ணினா எப்படி இருக்குமோ... அது மாதிரி கத்தரிக்கோலால் பண்ணுங்க" என்று நான் சொல்ல...

 பிறகு கத்தரிக்கோலை எடுத்து என் பின் கழுத்தில் என் முடியை வெட்டினார். என் சிறு வயதுக்கும் இப்போதும் ஒரே வித்தியாசம் என்னவென்றால், நான் இளமையாக இருந்தபோது 2-4 அங்குலங்களுடன் என் முடியை வெட்டுவதையும் இப்போது வெட்டுவதையும் ஒப்பிடும்போது, ​​​​இப்போது லாக்ஸ் மிகவும் நீளமாக உள்ளது, சுமார் 12 அங்குலங்கள் நீளமாக இருந்த என் முடி சில நொடிகளில் என்னை விட்டு போனது.

 

பிரியா என் தலைமுடியை வெட்டுவதை உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்; அவள் கண்கள் என் தலைமுடியில் பதிந்திருந்தன. குப்பு அண்ணா பின்னர் மீண்டும் 1-2 அங்குலம் இருந்த என் முடியை கத்தரி வைத்து இன்னும் நெருக்கமாக வெட்ட... என் தலையை முன்னோக்கி வளைத்து, இடது கையை என் தலைக்கு பின்னால் வைத்து, கத்தரியால் என் முடியை ஒரே சீராக வெட்டிக் கொண்டு இருந்தார். என் தலையின் மேல் இருந்து  என் முகத்தை நோக்கி தொடர்ந்து வெட்டிக் கொண்டு வந்தார்.

 

அப்போது எனக்கு வயிற்றில் ஒரு விசித்திரமான பதட்டம் ஏற்பட்டது, என் தசைகள் இறுக்கமடைந்தன. என் டிரிம் செய்யப்பட்ட முடியின் துகள்கள் என் மடியில் விழுந்தது , வெள்ளை வேட்டியில் ஈரமான கருப்பு துகள்கள் விழுந்து ஒட்டிக் கொள்ள, அது பார்க்க  பளபளப்பாக இருந்தது.

 

குப்பு அண்ணா ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் கத்தரியை வைத்து விட்டு, ட்ரிம்மரை வைத்து இயக்க,  இன்னும் நுண்ணிய துகள்களாக    சிறிது சிறிதாக என் தலைமுடி என் மடியில் விழுந்ததால், என் தொடைகள் நடுங்குவதை உணர்ந்தேன், என் சுவாசம் மிக வேகமாக இருந்தது. என் அருகில் நின்று கொண்டு இருந்த பிரியா தலைமுடி தரையில் விழத் தொடங்கியதால் அவள் கொஞ்சம் அந்த  பக்கம் நகர்ந்து நின்றாள்.

 

கண்ணாடியில் என் முகத்தைப் பார்த்தேன். என் முன் முடிகள் அனைத்தும் வெட்டப்பட்டுவிட்டன, ஆனால் பின்புறக் கண்ணாடியில் எனக்குப் பின்னால் இருக்கும் முடியை என்னால் பார்க்க முடிகிறது. அப்போது குப்பு அண்ணா ட்ரிம்மரை  பின்கழுத்தின் கீழ் முனையில் வைத்து, மேல்நோக்கி ஓட்டினார். நான் பயத்தில் நாற்காலியின் கீழ் விளிம்பை இறுக்கமாக என் கைகளால் பிடித்தேன். குப்பு அண்ணா என்  முடியின் கடைசி இழையை வெட்டியபோது, ​​என் தொடை பகுதி அதிர்வுடன் பெரிய ஈரத்தால் நனைவதை உணர்ந்தேன்.

 

பின் குப்பு அண்ணா என் தலையை ஒரு முறை சரிபார்த்தார், பின்னர் என் கேப்பை கழற்றினார், என் தலைமுடியை தரையில் உதறி  விழ வைத்தார். நான் என் தலையைத் தொட்டு தடவி பார்த்தேன், பின் குப்பு அண்ணா, சவர கத்தியை எடுத்து பிளேடு மாற்றி விட்டு, ஓரங்களில் தண்ணீரால் நனைத்து விட்டு சவர கத்தியை வைத்து துருத்திக் கொண்டு இருந்த முடிகளை ஷேவிங் செய்ய, நான் சிறு வயதில் உணராத ஒரு புதிய உணர்வை என் நெஞ்சிற்குள் உணர்ந்தேன்.  பின் நான் நாற்காலியை விட்டு இறங்கி குப்பு அண்ணாவிற்கு பணத்தை கொடுத்து நன்றி சொல்லிவிட்டு கடையை விட்டு வெளியேறினேன்.

 

பார்க்கிங்கில் ப்ரியா, “ஏன் முடியை இப்படி வெட்டினாய் அம்மா? என்றாள்.

 

இது மாதிரி தான் நான் என் சிறு வயதில் என் முடியை வெட்டிக் கொள்வேன், அதுவும் இதே கடையில் என்று நான் சொல்ல...

 

ஆனால் அம்மா உன் சல்வார் கமீஸ் அதிகமாக நனைந்து விட்டது என்றாள்.

 

நான் அவள் என்ன சொல்கிறாள் என்று புரியாமல் என் சல்வாரை பார்க்க, அந்த ஈரம் வெட்ட வெளிச்சமாக வெளியில் தெரிந்தது.

 

பின் நான் பிரியாவை பார்த்து  “அசிங்கமாக தெரிகிறதா" விடு ரொம்ப மோசம் இல்லை, அது ஏன் அப்படி நனைந்தது என்று நீ வளர்ந்த பிறகு உனக்குப் புரியும்” என்றேன்.

 

பிறகு நாங்கள் இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பினோம்.