அழகு தேவதை அனாமிகா - ஒன்பதாம் பாகம்

நான் ஆர்த்தியின் அருகில் சென்று, அவள் பின்னலை என் கைகளில் எடுத்தேன். ஆர்த்தி தலையை லேசாக குனிய, அனாமிகா ஆர்த்தியின் தலையில் கை வைத்து, உறுதியாக அழுத்தி பிடிக்க, ஆர்த்தி பதட்டத்துடன் எச்சில் விழுங்குவதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது,  நான் பின்னலை உறுதியாக இழுத்து, கத்தரிக்கோலை அவள் முதுகில் இறுக்கமாக வைத்தேன்.

 

நான் இப்போது ஆர்த்தியின் முடியை நான் விரும்பிய அளவுக்கு பின்னலை வெட்டலாம்? எனக்கு அந்த அளவிற்கு அனுபவம் இருக்க, ஆனால் நான் கத்தரிக்கோலை எடுத்து விட்டு, மீண்டும் அனாமிகாவிடம் கொடுத்தேன். நான் ஆர்த்தியின் ஜடையை விடுவித்து அவள் தலையில் என் கையை வைத்தேன்.

 

"என்னாச்சு?" என்று ஆர்த்தி பதட்டத்துடன் கேட்க,

 

“அனாமிகா உன் முடியை வெட்டுவாள்" என்று நான் சொல்ல...

 

"அவளுடைய பின்னலை நான் வெட்ட வேண்டுமா?" என்று அனாமிகா பதட்டத்துடன் கேட்டாள்.

 

“அனாமிகா, உன்னால் முடியும், ஆர்த்தியின் முடியை நீயே வெட்டு"

 

பதட்டத்துடன் அனாமிகா என்னிடமிருந்து கத்தரிக்கோலை எடுத்தாள். அவள் பின்னலை எடுத்து, கத்தரிக்கோலை கழுத்தில் வைத்தாள். ஆர்த்தி என்ன நடக்கிறது என்பதை நம்பமுடியாமல் சற்று திகைப்புடன் இருந்தாள். அனாமிகாவின் கைகளில் அவள் பின்னல் மற்றும் கத்தரிக்கோல் இருப்பதைப் பார்த்து ஆர்த்தியின் கண்களில் ஒரு  பரவசம் வருவதை நான் பார்த்தேன்.

 

"நீ ஆர்த்தியின் முடியை வெட்டும்போது பின்னலை உறுதியாக இழுத்து பிடித்துக் கொள்" என்று நான் அனாமிகாவிடம் சொன்னேன்.

அனாமிகா நான் சொன்னதை கேட்டு இன்னும் உற்சாகமாக கத்தரிக்கோலை பிடித்தாள். அனாமிகாவின் இன்னொரு கை ஆர்த்தியின் முடியை இழுத்து பிடிக்க, இப்பொது அனாமிகா கொஞ்சம் பதட்டத்துடன் ஆர்த்தியின் அவளது பின்னலை வெட்ட தயாராக இருந்தாள்.

 

“அனாமிகா மேடம், நான் உன் முன் மண்டியிட்டு உட்கார்ந்து கொள்ளவா?" ஆர்த்தி அப்படி கேட்டதும்,  அவளின் வார்த்தைகள் அனாமிகாவை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது, அனாமிகா ஏறக்குறைய கத்தரிக்கோலை கை தவறி விட்டுவிட்டாள். ஆர்த்தியின் ஜடையை பிடித்து இழுத்து அவளை தன் முகம் பார்க்குமாறு திருப்பினாள்.

 

“ஆர்த்தி? என்னை அனாமிகா மேடம் என்று அழைப்பதன் அர்த்தம் என்ன?”

 

“மன்னிக்கவும் மேடம். இதைப் பற்றி நான் நிறைய கனவு கண்டு இருக்கிறேன்... நீ என்னை புரிந்து கொண்டதை போல, நான் ஒரு பெண் விரும்பி, என் தலைமுடியைப் பற்றி நான் சில கற்பனைகளை கனவு கண்டு இருந்தேன். நான் உனக்கு அசௌகரியத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தால் மன்னிக்கவும். நான் போகிறேன்…” என்று ஆர்த்தி மென்மையான குரலில்  சொல்ல,

 

அனாமிகா குழப்பத்துடன் என்னைப் பார்த்தாள். ஆர்த்திக்கு அனாமிகா மீது ஒரு ஈர்ப்பு இருப்பதாக எனக்குத் தெரியும், நான் அவள் நடந்து கொள்ளும் விதத்தை பார்க்கும்போது இப்படி தான் நடக்கும் என்று நான் எதிர்பார்த்தேன்.

 

"விஜய் இப்போது இவளை என்ன பண்ணுவது?"

 

“பரவாயில்லை அனாமிகா. ஆர்த்தியின் வேண்டுகோளை  ஏற்றுக்கொள்வது உன் விருப்பம்.

 

“ஆனால் விஜய்…”

 

"அவள் உன்னை விரும்புகிறாள், உனக்கும் அவளை பிடித்து இருக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன், மேலும், அவள் உன் மேல் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையே, அவளை உன்னிடம் இப்படி சொல்ல வைத்திருக்கும்"

 

“ஆனால், விஜய், இந்த விடுமுறைக்கு நான் உனக்குக் கட்டுப்பட்டிருக்கிறேன். அதுதான் எனது வாக்குறுதியாக இருந்தது." அனாமிகா என்னை விட்டுக் கொடுக்காமல் சொல்ல,  நான் அனாமிகாவின் கன்னத்தை தடவினேன், அவள் நெற்றியில் லேசாக முத்தமிட்டேன்.

 

“ஆர்த்தியிடம் போ. உன்னை நீயே கண்டுபிடி. நீ எப்பொழுதும் சரியானதை தேர்வு செய்வாய் என்று எனக்குத் தெரியும், அதனால்  ஆர்த்தியின் வேண்டுகோளை ஏற்றுக் கொள், அவளுக்கு என்ன விருப்பமோ அதை செய்து கொடுத்து, அவளை உன்னவள் ஆக்கிக் கொள், நீ சொன்னது போல இந்த விடுமுறைக்கு மட்டும்"

 

அனாமிகா தலையசைத்துவிட்டு ஆர்த்தியின் பக்கம் திரும்பினாள். ஆர்த்தியின் ஜடையை இழுத்து, அவள் முகத்தை உயர்த்தி, உறுதியான இழுப்பில் கையைச் சுற்றிக் கொண்டாள். ஆர்த்தியின் கன்னத்தை மெதுவாக வருடி, குனிந்து, ஆர்த்தியின் உதடுகளை லேசாக அழுத்தினாள். ஆர்வத்துடன் பதிலளித்த ஆர்த்தி, அனாமிகாவின் மீது உதடுகளை அழுத்தி ஆழமாக முத்தமிட்டாள். அனாமிகா கண்களை மூடிக்கொண்டு, துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆர்த்தி அவள் கையை பிடித்து அனாமிகாவை அவள் சட்டையின் காலருக்கு வழிகாட்டினாள்.

 

அனாமிகா எந்த தயக்கமும் இல்லாமல் ஆர்த்தியின் காலரையும், மேல் இரண்டு பட்டன்களையும் அடுத்தடுத்து அவிழ்த்தாள். ஆர்த்தியின் சட்டைக்குள் அவள் கை தவழ்ந்து, அவள் வைத்து இருந்த இரண்டு பெரிய மாம்பழங்களை கண்டுபிடித்து தடவியது. அனாமிகாவின் கைகள் அவள் சட்டைக்கு அடியில் விளையாடிய போதும் முத்தம் தொடர்ந்தது. எங்கள் இருவரின் முத்தங்கள் கூட இவ்வளவு நீளமானதா என்று என்னை யோசிக்க வைத்தது. மெதுவாக, அனாமிகா முத்தத்தை நிறுத்த ஆனால் அவள் கை ஆர்த்தியின் சட்டைக்குள் இருந்தது

.

 

"நான் உன்னை மேடம் என்று அழைக்கலாமா?"

 

"நிச்சயமாக, நீ அப்படியே என்னை கூப்பிடலாம்."

 

“மேடம், என் தலைமுடி உனக்கே சொந்தம். என் விஜய்க்காக நீ உன் தலைமுடியைக் கொடுத்தது போல், என்னுடையதையும் உனக்குத் தர நான் விரும்புகிறேன்" என்று அனாமிகாவை பார்த்து ஆர்த்தி சொல்ல, அனாமிகா என்னைப் பார்த்துகே கொண்டு நின்றாள்.

 

“போ அனாமிகா, ஆர்த்திக்கு என் அனுமதி தேவையில்லை. நீ தான் அவளுடைய மேடம், அவள் உன் காதலி. அவளுடைய வேண்டுகோளை நீ சாதாரணமாக எடுத்துக்கொள்ளக்கூடாது என்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள்" என்று நான் சொல்ல, அதை கேட்ட ஆர்த்தியின் காதுகள் வெட்கத்தில் செர்ரி சிவப்பு நிறமாக மாறியது.

 

ஆர்த்தி அனாமிகாவின் வழுவழுப்பான இடுப்பில் கையை வைத்து, தடவி கொண்டே மெதுவாக அவள் கை மேலே நகர்ந்து,  புடவையின் முந்தானையில் கையை வைத்து நிறுத்தினாள் ஆர்த்தி.

 

"மேடம், நான் பண்ணலாமா?"

 

அனாமிகா தலையசைத்தாள், ஆர்த்தியின் கை மேல்நோக்கி சென்று அவள் மாம்பழத்தை பிடித்து அழுத்த, அனாமிகா ஆர்த்தியின் எஞ்சிய சட்டை பட்டனை கழற்றிவிட்டாள். அவளது நாயுடு ஹால் சமாச்சாரத்தையும் அனாமிகா எடுத்து விட, இப்போது ஆர்த்தியின் மாம்பழங்கள் வெளியே வர, அனாமிகாவின் கைகள் தன்னுடைய நிராயுதமான நெஞ்சத்தை தொடுவதை உணர்ந்தாள் ஆர்த்தி. கண்களை மூடிக்கொண்டு, மூச்சை அதிகமாக சுவாசிக்க, அவளது மலர்க்காம்புகள் கடினமாகவும் நிமிர்ந்தும், அனாமிகாவின் விரல்களுக்கு இடையில் உருண்டன. ஆர்த்தியிடம் இருந்து மெல்லிய முனகல்களும், இன்பச் சத்தங்களும் வர,  சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, ஆர்த்தி தன் ஸ்டூலில் இருந்து எழுந்து தரையில் மண்டியிட்டாள். அவள் முழங்காலில் மண்டியிட்டு, அனாமிகாவின் முன்பு பணிவாக உட்கார்ந்தாள்.

 

 

"மேடம், தயவுசெய்து என் பின்னலை பிரித்து விடு"

 

"உன் மேடம் உனக்காக ஒரு பரிசு வைத்திருக்கிறாள், ஆர்த்தி." என்று நான் சொல்ல,

 

அவள் என்னைப் பார்த்தாள், நான் பையிலிருந்து அனாமிகாவின் வெட்டப்பட்ட ஜடைகளில் ஒன்றை எடுத்தபோது ஆர்த்தியின் ஆச்சரியம் அதிர்ச்சியாக மாறியது. இப்போது நான் ஆர்த்தியின் பின்னால் அமர்ந்து, மெதுவாக அவள் கைகளை அவள் முதுகுக்குப் பின்னால் இழுத்து அவள் மணிக்கட்டை, அனாமிகாவின் வெட்டப்பட்ட பின்னலை வைத்து இறுக்கி கட்டினேன்.

 

அனாமிகாவின் வெட்டப்பட்ட ஜடை கயிறு போல் இறுக்கமாக பிடிக்கவில்லை என்றாலும் கூட, அதை ஆர்த்தியின் கையில் கட்டி விட வேண்டும் என்பது மட்டுமே என் நோக்கமாக இருந்தது.

 

நான் அனாமிகாவிடம் திரும்பினேன், அவளை கட்டிப்பிடித்து முத்தமிட்டேன். நான் அவள் முந்தானையை அவள் தோளில் இருந்து எடுத்து, அவள் இடுப்பில் சொருகி இருந்ததை அவிழ்த்தேன்

. பின் தொடர்ந்து அனாமிகாவின் ரவிக்கை, நாயுடு ஹால் மேட்டர், உள் பாவாடையை கழற்றி விட்டு  அனாமிகாவை மேல்  ஆடையின்றி நிற்க வைத்தேன், இப்போது அனாமிகா கீழே ஒரு கருப்பு நிறத்திலான சிறு கயிறு போலான ஒரு துணியை மாட்டும் மாட்டி இருந்தாள்.

 

மண்டியிட்ட ஆர்த்தியின் முன் ஸ்டூலை வைத்து, அனாமிகாவை  ஸ்டூலில் உட்கார வைத்தேன். பின் அனாமிகாவை சுற்றி வந்து, ஆர்த்தியின் பார்வையில் தெளிவாக படும் படி அனாமிகாவின் அழகான காய்த்து பழுத்து தொங்கிய மாம்பழங்களை வருடினேன். அதை பார்த்த ஆர்த்தியின் கன்னங்கள் முன்பை விட அதிகமாக சிவந்தது. பிறகு, கத்தரிக்கோலை அனாமிகாவிடம் கொடுத்தேன்.

 

"என்ஜாய், என் செல்லக்குட்டி."

 

அனாமிகாவிடம் கத்தரிக்கோலைக் கொடுத்துவிட்டு,  வேடிக்கை பார்க்க நான் அங்கு இருந்த சேரில் உட்கார, அனாமிகா மீண்டும் ஆர்த்தியின் பின்னலை இழுத்து பிடித்தாள். மெதுவாக அவளை முன்னோக்கி இழுத்தாள். ஆர்த்தி அனாமிகாவின் கால்களுக்கு நடுவே நகர்ந்தாள். ஆர்த்தியின் பின்னலை உறுதியாக பிடித்துக் கொண்டு, ஆர்த்தியின் முகத்தை தான் வைத்து இருந்த மாம்பழங்களை நோக்கி இழுத்தாள்அனாமிகா.

 

ஆர்த்தி தன் மேடத்தின் முன் மண்டியிட்டு பசியுடன் அவளது மாம்பழங்ககளை சுவைத்து, உறிஞ்சி, கடித்து, ஒன்றிலிருந்து மற்றொன்றுக்கு மாற்றியபோது அனாமிகா மூச்சுத் திணறி முனகினாள். ஆர்த்தி திடீரென்று நின்றாள், தன் மேடமை முக்கி கெஞ்சுவது போல ஒரு பார்வையை செலுத்தினாள். தான் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை அனாமிகா உணர்ந்து கொள்ள சில நொடிகள் ஆனது.