இரவு நேரம் ஆனதும், சுவாதி ஸ்ரீநிதாவை "போய் டின்னர் வாங்கி விட்டு வர்றேன்" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள். கிச்சனுக்கு சென்று இருவருக்கும் சாப்பிட உணவினை கொண்டு வந்தாள். சுவாதியும் அங்கேயே சாப்பிட்டுவிட்டு ஸ்ரீநிதாவுடன் அன்று இரவு உறங்கினாள். காலையில் ஸ்ரீநிதாவின்  அம்மா வந்து 5 மணிக்கு எழுப்பினாள். என்ன அம்மா இது? என்று கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு எழ, உடனே சுவாதியும் ஸ்ரீநிதாவும் கூடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லப்பட, அங்கே எல்லாப் பெண்களுடன்,  சுமதியும் இருக்கிறாள்.

 

அனன்யா போகலாம் என்று சொல்லி ஸ்ரீநிதாவை வீட்டை விட்டு வெளியே அழைத்து வந்து வீட்டின் முன் உள்ள மாட்டு கொட்டகையின் அருகே அமர வைத்தனர். எல்லோரும் மூக்கை பொத்திக் கொண்டு நிற்கும் அளவுக்கு அந்த இடம்  மாட்டு சாணமும், அதன் மூத்திரமும் கலந்து இருந்தது.

 

சுமதி சென்று ஒரு பசுவைக் கொண்டு வந்து ஸ்ரீநிதாவின் அருகே நிறுத்தி விட்டு, அதன் முதுகில் தடவ, அதன் மூத்திரம் வரும் போது, சுமதி அதனை தன் கைகளால் பிடித்து ஸ்ரீநிதாவின் மொட்டை தலையில் தெளித்தாள். ஆனால்  ஸ்ரீநிதா அதைக் கவனிக்கவில்லை. ஏனென்றால் அவள் இன்னும் முழுமையாக தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்திருக்கவில்லை.

 

2 நிமிடம் தலையில் வெந்நீரை ஊற்றுவது போல் இருக்க, ஸ்ரீநிதா சட்டென்று எழுந்து பார்க்கும்போது மாட்டு மூத்திரம் கொட்டுகிறது. ஸ்ரீநிதா சுமதியை கோபமாக பார்க்க, அவள் அதனை சட்டை செய்யாமல் இது கோமாதாவின் பிரசாதம், இதற்கு நீ புண்ணியம் பண்ணி இருக்க வேண்டும் என்று சொல்ல,  ஸ்ரீநிதா "நான் உன்னை வெறுக்கிறேன்" என்று சுமதியை பார்த்து கத்தினாள். 

அதன்பின், ஸ்ரீநிதாவின் அம்மா அவளுடைய மொட்டை தலையை சுத்தம் செய்து தண்ணீர் ஊற்றி அனைத்தையும் கழுவ, இன்று முதல் 11 நாட்கள், ஸ்ரீநிதா ஒவ்வொரு நாளும் தன் தலையை மொட்டையடிக்க வேண்டும். சுமதி ஸ்ரீநிதாவின் முடியில்லாத மொட்டை தலையை மேலும் மிருதுவாக மொட்டை அடித்தாள். அதே போல எல்லா இடங்களிலும் சவரம் செய்து விட, பின் குளித்து விட்டு, வேப்ப இலைகளால் பாவாடை போல, ஸ்ரீநிதாவின் இடுப்பில் கட்டினார்கள். இதேபோல், மேல் பகுதிகளையும் மறைக்க, ஸ்ரீநிதா இலைகளால் அலங்கரிக்க பட்டு இருந்தாள். பின்னர், மொட்டையடித்த தலையில் சந்தனம் பூசிவிட்டு  அவளை கோயிலுக்கு அழைத்து சென்று பூஜை செய்து,   வேப்ப இலையை கழற்றி குளத்தில் வீசிவிட்டு வீட்டிற்கு திரும்பினார்கள். இப்படியே  11 நாட்களும் பூஜை செய்திருக்கிறார்கள்.

இப்போது 12வது நாளில், ஸ்ரீநிதாவை கோவிலுக்கு அழைத்துச் சென்று அந்த இலை ஆடையை அகற்றினர். பின்னர் ஹோமத்தின் முன் முழு நிலவாக அமர வைத்து பூஜை செய்தனர். ஒரு மணி நேரம் கழித்து, பூஜை முடிந்த பிறகு மஞ்சள் கலந்த தண்ணீரில் குளிப்பாட்ட அருகில் இருந்த குளத்திற்கு அழைத்து சென்றனர்.

ஸ்ரீநிதா குளத்தில் குளித்து முடித்ததும், மீண்டும் சாமி கும்பிட்டு விட்டு வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றனர். இனி தன் வாழ்க்கையில் நடப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை. அவள் வெட்கத்தை விட்டு வெளியேறினாள். அதன் பிறகு, வீட்டில் உள்ள அனைத்து பெண்களும் ஸ்ரீநிதாவிற்கு மஞ்சள்-குங்குமம் கொடுத்து ஆசிர்வதிக்க ஸ்ரீநிதாவின் சாபம் நீங்கியது. பின் எல்லோர் முன்பு வந்த சுவாதி "இப்போது ஸ்ரீநிதாவின் சாபம் நீங்கிவிட்டது" என்று சொல்ல... ஸ்ரீநிதா, அப்பாடி... எனக்கு உடுத்த  ஆடை கொடு. இந்த நிலையில் நான் எங்காவது செல்ல முடியுமா? இனிமேல், நான் எனக்கு பிடித்த துணியை போட்டுக் கொண்டு எங்கு வேணாலும் போகலாம்... என்று உற்சாகமாக பேசினாள். 

அப்போது அங்கு இருந்த சுமதி "ஆமா எல்லாம் முடிஞ்சு போச்சு பெண்ணே, ஆனா அதுக்கு இன்னொரு வேலை பாக்கி இருக்கு, நீயும் உன் அக்காவும் மட்டும் இங்க இருங்க. மற்ற எல்லோரும் வெளியே போங்க என்று சுமதி சொல்ல, எல்லோரும் அவளுடைய அறையை விட்டு வெளியேற, இப்போது சுமதி, சுவாதி, ஸ்ரீநிதா என மூவர் மட்டும் இருந்தனர்.

சுமதி "சடங்கு அனைத்தும் இப்போது முடிந்து விடும். சடங்கு ஆரம்பித்து 14 நாட்கள் ஆகிவிட்டது. எல்லாம் சரியாக நடந்துள்ளது. ஆனால் இதே போல இன்னும் 9 நாட்கள் நீ இன்னும் சடங்கினை தொடர வேண்டும்... இன்னும் 9 உன் அக்கா உனக்கு மொட்டையடித்துவிட்டு, உன் அக்காவே  உன்னை குளிக்க வைத்து, இருவரும் கடவுளை வணங்கி, சாதாரண உணவை உட்கொள்ள வேண்டும். 9ம் நாள் மஞ்சள்  குளித்து, பூஜை செய்து ஓய்வு எடுக்க வேண்டும். அடுத்த நாள் முதல் நீ சாதாரணமாக இருக்கலாம் என்று சுமதி சொன்னாள். இந்த முறை ஸ்ரீநிதா கோபப்படவில்லை.  இன்னும்  9 நாட்கள் தான் என்று நினைத்தாள், அதுவும் தன் அக்கா ஒருத்தி தான் தன்னுடன் இருப்பாள் என்று நினைத்து ஓகே சொன்னாள்.

மறுநாளில் இருந்து நேரம் ஆரம்பித்துவிட்டது. எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்க... 8வது நாள் இரவு 12 மணிக்கு 9வது நாள் ஆரம்பித்து விட்டது. சுவாதியால் 12 மணி நேரமாக தூங்க முடியவில்லை. காலை வரை, அப்படியே தூங்காமல் உட்கார்ந்து இருந்தாள். அன்று காலை, ஸ்ரீநிதா எழுந்து

குட் மார்னிங் அக்கா... நீ ஏற்கனவே எழுந்திட்டியா என்று கேட்க... சுவாதி சின்ன சிரிப்புடன் ப்ரெஷ் ஆகு என்றாள். பின் சுவாதி ஸ்ரீநிதாவின் தலையை மொட்டை அடித்து விட்டு, குளித்துவிட்டு பூஜை செய்து பிரார்த்தனை நல்லபடியாக முடிய  வேண்டிக்கொண்டாள்.

என்ன அக்கா, நான் விசித்திரமான ஆள் போல இருக்கிறேனா என்று கேட்டாள் ஸ்ரீநிதா...  சுவாதி  இல்ல புஜ்ஜி, உனக்கு இனிமேல் எல்லாம் நல்லபடியாகவே நடக்கும் என்று சொல்லி வாழ்த்துக்கள் என்று சொன்னாள். 

ஸ்ரீநிதா ஒரு நொடி யோசித்துவிட்டு இன்று தேதி 23 என்று நினைத்து அழ ஆரம்பித்தாள். சுவாதி அழாதே ஸ்ரீநிதா, இன்றோடு எல்லாம் முடிந்துவிடும். நான் அதை உணர்கிறேன் என்று அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்ல, கொஞ்ச நேரத்தில் ஸ்ரீநிதா சமாதானமானாள்.

சிறிது நேரத்தில் ஒரு கார் வீட்டின் முன் வந்து நிற்க,

ஸ்ரீநிதா "அக்கா, யார் வர்றாங்கன்னு பாரு என்று சொல்ல,

சுவாதி உங்கள் நண்பர்கள் தான் வர்றாங்க... என்று சொல்ல, 

அக்கா, நான் அவங்களை பார்க்கலாமா என்று கேட்க…

ஒண்ணும் பிரச்னை இல்லை... அவங்களை போய் பாரு என்று சுவாதி சொல்ல, ஸ்ரீநிதா  "நான் எப்படி துணி இல்லாமல் போவேன்" என்றாள்... சுவாதி "ஒண்ணும் பிரச்னை இல்லை... எல்லாரும் பெண்கள் சரியா? அதுவும் உன் பெஸ்ட் ப்ரெண்ட்ஸ்...போ, எதுவும் நடக்காது... என்று சொல்ல...

ஸ்ரீநிதா "போ, என்னால் முடியாது... நீ மட்டும் போ"என்று சொல்லிவிட்டு அறைக்கு சென்று கதவை சாத்திக்கொண்டாள்.

சுவாதி "சரி, நாம ஒண்ணு செய்வோம், கதவை பூட்ட வேண்டாம். நான் அவங்ககிட்ட சொல்றேன்... அவங்க கண்ணுக்கு தெரியாம உங்ககிட்ட பேச வைக்கிறேன். கதவுக்கு வெளியே இருந்து சொன்னாள். ஸ்ரீநிதா யோசித்துவிட்டு ஓகே சொன்னாள்.

சுவாதி ஸ்ரீநிதாவின் தோழிகளை பார்த்து "எல்லோரும் எப்படி இருக்கிறீர்கள்" என்று கேட்டாள். "நாங்கள் நன்றாக இருக்கிறோம் அக்கா, சரி பர்த் டே பேபி எங்கே?" என்று ஸ்ரீநிதாவை வாழ்த்த வந்த தோழிகள் கேட்டனர். மூன்று நண்பிகளும் ஸ்ரீநிதாவின் மேல் மிகவும் அன்பு வைத்திருப்பவர்கள். நான்கு பெரும் சிறுவயதில்  இருந்தே ஒன்றாக பழகி வருபவர்கள். தோழிகள், ஷஹீனா, பிரகதி,பிந்து. எல்லோரும் ஸ்ரீநிதாவை  விரும்புகிறார்கள்.

அதிலும் ஷஹீனா ஸ்ரீநிதாவிடம் ரொம்பவே அன்பாக இருப்பாள். அதுவும் சில சமயம்  "நான் பையனாக இருந்தால் உன்னை திருமணம் செய்து கொண்டு சந்தோஷமாக செட்டில் ஆகிவிடுவேன் என்று ஸ்ரீநிதாவிடம் சொல்வாள்.

ஷஹீனா சுவாதியிடம் ஸ்ரீநிதா இப்போது எங்கே? என்று கேட்க... சுவாதி "மேலே உள்ள அறையில் முழு நிலவாக இருக்கிறாள். அதனால் தான் அவள் உன்னிடம் பேச வரவில்லை" என்று உண்மையை சொல்லவும், அதைக் கேட்ட ஷஹீனாவேகமாக ஓடி வந்து கதவைத் திறந்தாள்.

ஸ்ரீநிதா இருந்த அறையின் கதவை பூட்டாமல் வைத்திருக்கிறாள் சரியா? அதனால் ஷஹீனா நேராக அறைக்குள் சென்றுவிட்டாள். ஸ்ரீநிதா பார்த்தவுடன் ஷஹீனா துள்ளி குதித்து அவளை இறுக அணைத்து முத்தம் கொடுத்தாள். அதற்குள் கீழ் அறையில் இருந்த தோழிகள்   அனைவரும் வந்துவிட்டனர். ஷஹீனா ஸ்ரீநிதா மேல் வைத்திருக்கும் அன்பை சுவாதி பார்த்தாள். அந்த நேரத்தில் அவளுடைய தோழிகள் ஷாஹீனா ஸ்ரீநிதா மீதான ஈர்ப்பைப் பற்றி சொன்னார்கள். சுவாதி புரிந்து கொண்டு சரி என்று சொன்னாள்.

ஷாஹீனா சுவாதியிடம் "அக்கா, நாங்கள் ஸ்ரீநிதாவுடன் 1 மணி நேரம் இங்க இருக்க முடியுமா?? என்று கேட்க...

சுவாதி "அதற்கென்ன தாராளமாக இரு, நான் உனக்கு ஸ்நாக்ஸ் அனுப்பி வைக்கிறேன். என்று சொல்ல, ஷஹீனா "இப்போ எதுவும் வேண்டாம் அக்கா. நாங்கள் கொஞ்சம் நேரம் இருந்து விட்டு கீழே வந்த பிறகு அனைவரும் சாப்பிடுவோம்" என்று சொல்ல... சுவாதியும்  "சரி... கதவை மூடி விடுங்கள்" என்று சொல்லி விட்டு சென்றாள்.

பின்னர், மற்ற தோழிகளும் ஸ்ரீநிதாவை பார்த்து அவளைக் கட்டிப்பிடித்து வாழ்த்தினர். பின்னர் அவளைப் பார்த்ததும் அவர்களால் சிரிப்பை நிறுத்த முடியவில்லை... அல்லவா?

பர்த் டே பேபிக்கு பர்த்டே கிப்ட் கொடுக்கலாமா? என்று ஷஹீனா கேட்டாள். அதைக் கேட்டவுடனேயே பிந்து ஸ்ரீநிதாவை தன் காலில் படுக்க வைத்தாள். அதுவும் சரியாக ஸ்ரீநிதாவை அவளது முழங்காலில் இருப்பது போல் படுக்க வைக்க, மீதி இருவர் மிகவும் உற்சாகமாக இருக்கிறார்கள்.

உண்மையில் ஷஹீனாவுக்கு ஸ்ரீநிதாவை மீது பைத்தியம். அவள் முதலில் அவளை முத்தமிட்டு பம்ஸ் செய்ய ஆரம்பித்தாள். 

சாதாரணமாக இருந்தால் பிறந்தநாள் பையன்/பெண்ணின் வயதுக்கு ஏற்ப பம்ஸ் கொடுப்பார்கள். ஆனால் இங்கே ஸ்ரீநிதாவின் பின் அழகுகளுக்கு ஷஹீனா 20 முத்தங்கள் கொடுத்தாள். ஸ்ரீநிதாவின் உடல் ஒரு பூவை போன்றது. ஸ்ரீநிதாவின் சிவந்த நிறம் இன்னும் சிவப்பு நிறமாக மாறிவிட்டது. ஸ்ரீநிதாவுக்கு ஒரு பக்கம் மகிழ்ச்சி... இன்னொரு பக்கம் வலியுடன் இருக்க... சில நேரம் ஷஹீனா தன் பின் அழகுகளை முத்தமிடுவது போல் படங்களை எடுக்க, ஸ்ரீநிதா 

அதை அப்படி போட்டோ எடுக்காதே...உடனே டெலிட் பண்ணு என்று சொன்னாள்

ஷஹீனா "அதெல்லாம் ஒன்னும் பிரச்னை இல்லை... கவலைப்படாதே என்றாள். பின்னர் தோழிகள் கீழே இறங்கினர். அனைவரையும் மதியம் சாப்பிடச் சொன்னாள் சுவாதி. ஆனால் ஸ்ரீநிதா இல்லாமல் நாங்கள் சாப்பிடவில்லை என்று சொல்ல, சுவாதி மேலே என்ன நடந்தது என்று கேட்டாள். எல்லோரும் சிரித்தார்கள். சுவாதி என்ன நடந்தது சொல்லு என்று திருப்பியும் கேட்டாள்.

ஸ்ரீநிதா மேலிருந்து கத்தி எல்லோரையும் சாப்பிட்டு போக சொல்ல... தோழிகள் அனைவரும் மதிய உணவு சாப்பிட்டுவிட்டு கிளம்பினார்கள். அன்று ஸ்ரீநிதா தன் வாழ்நாளில் மறக்க முடியாத பிறந்த நாளைக் கொண்டாடினாள்...

கதையை இத்துடன் முடித்துவிடலாம்.

நண்பர்களே, இந்த கதை  மிக நீண்டதாக வந்துள்ளது. இதை எத்தனை பேர் விரும்பினார்கள், எத்தனை பேருக்கு பிடிக்கவில்லை என்று தெரியவில்லை. உங்களுக்கு ஏதேனும் ஆலோசனைகள் இருந்தால் கருத்து தெரிவிக்கவும்

உங்கள் அனைவருக்கும் நன்றி