சில நிமிடங்களில் கமகமக்கும் பாயாசத்தோடு வந்தாள் பாட்டி. முதல் லோட்டாவை அம்மாவிடம் நீட்டினாள். அம்மா அதை அழகாக இரு கைகளால் வாங்கி லோட்டாவை தன் தாமரை போன்ற உதடுகளில் வைத்து அண்ணாந்து சுவைக்க அந்த அழகான தொண்டையில் சங்கு மேலும் கீழுமாக சென்று வந்தது . உதட்டில் பாயாசம் ஒட்டியிருக்க அப்பா தன் கையால் துடைத்துவிட...
பாட்டி ம்ம்ம், நடக்கட்டும் என புன்னகைத்தவாறே கூற அம்மா வெட்கப்பட்டு நெளிந்தாள். இன்னும் சிறிது பாயாசம் மூக்கிற்கு கீழே மேலுதட்டில் உள்ள சிறு பள்ளத்தில் ஒட்டியிருந்த பாயாசத்தை அம்மா துடைத்துக் கொள்ள அங்கிருந்த மச்சம் வெளிப்பட்டு அழகை கூட்டியது.
பின்னர் உயரம் இல்லாத அதே சமயம் அகலமான பாத்திரத்தை கொண்டு வந்தாள் பாட்டி .
என்னம்மா இது ?
மாவிளக்கு மாவுடா . நல்லா சுடச்சுட இருக்கு... ஆறினதும் விளக்கு பண்ணணும் .
என்னம்மா... எந்த ரெண்டு இடத்துல மட்டும் முடி இருக்கனும்னு முடிவு பண்ணிட்டீங்களா என நாவிதன் பாட்டியை கேட்க... அம்மா கலக்கத்தோடு பாட்டியை பார்த்தாள்...
அப்பா அம்மாவின் தலையை வருடி அழகாக தாடையை பிடித்து ஆள் காட்டி விரலால் புருவம் மற்றும் கண் இமைகளை தடவி சைகையால் தெரிவிக்க அம்மாவின் கண்களிலிருந்து அவளை அறியாமலேயே சொட்டு கண்ணீர் வெளியே வர அப்பா அதை துடைத்துவிட்டார். அப்படியே அம்மாவின் பின்னால் சென்று ஜடையை தூக்கி தாலியை கழட்ட முயன்றார் அப்பா.
வேணாங்க என பதறினாள்.
உனக்காக புதுத்தாலி வாங்கி வச்சிருக்கேண்டி... இந்த சடங்கு முடிஞ்சதும் நானே புது தாலியை கட்டிவிடுறேன் என்றவாறே தாலியை கலட்டினார்.
ஆஜானுபாகுவான நாவிதன் தன் ஆடைகளை எடுக்க, கண்ணை மூடிக்கொண்டாள் அம்மா... நல்ல வெள்ளைத் துணியில் இறுக்கமான கோமணத்தைக் கட்டிக்கொண்டு அவளின் முன்னாள் சென்று சவரக்கத்தியை மறுக்கையில் வைத்திருந்த கல்லில் ஷ்ர்ர்ர்க், ஷ்ர்ர்ர்க், என பட்டை தீட்ட, காதை கைகளால் பொத்திக்கொண்டு கண் இமைகளை இறுக்கமாக மூடிக்கொண்டாள்.
அண்ணே... நான் வேணும்னா புவனை அழைச்சிக்கிட்டு வெளியே போய்ட்டு வரவா என சித்தப்பா கேட்க எனக்கு தூக்கிவாறி போட்டது. அடப்பாவி சித்தப்பா... என் கனவை சல்லி சல்லியா நொறுக்கிடுவ போலயே என நினைக்க... அப்பா செல்லக்குட்டிடா இவன் என்றவாறே என்னை தூக்கிக் கொண்டார். ஹப்பாடா என பெருமூச்சு விட்டு சமர்த்தாக அவரின் மேல் அமர்ந்தேன்.
மழியலுக்கு முன்னாடி மாவிளக்கு மாவுல அச்சு வச்சிடலாம்டா என பாட்டி கூற, என்ன அச்சு அத்தை? என புரியாமல் அம்மா கேட்க...
முதல்ல எல்லா நகையையும் கழட்டி, நிராயுதமா நில்லுடி என பாட்டி கத்த,
பதறிப்போய் தன் அழகான கைகளை பின்னாள் கொண்டு சென்று வைர அட்டிகையின் ஹூக்கினை கலட்ட முயன்று தோற்றுக் கொண்டிருந்தாள். இதை எல்லாம் கவனித்தவாறே அப்பா மேல் தூங்குவது போல நடித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
பெரியவனே... சீக்கிரம் கழட்டி விடுடா என பாட்டி கூற, அம்மா புவன் தூங்கிட்டு இருக்கிறது உன் கண்ணுக்கு தெரிய்யலயா? நீ பக்கத்துல தானே இருக்க... என அப்பா கேட்க, ஆமாம்டா ஆசாரியை கூப்பிடுறதுலே இருந்து மாவு அறைக்கிற வரைக்கும் நானே எல்லா வேலையும் பார்க்குறேன்... ஒருத்தரும் அசையாம என்னை கடுப்பை கிளப்பாதீங்க என கூறியவாறே பாத்திரத்தின் பக்கத்தில் கோவமாக அமர்ந்தாள் பாட்டி. இன்னும் கஷ்டப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள் அம்மா.
வாய்ப்புக்காக வாயை பிளந்தபடி காத்திருந்தான் நாவிதன். அப்பா சித்தப்பாவை பார்த்து சைகை செய்ய நாவிதனின் முகம் வாடியது. சித்தப்பா தயங்க... அட சீக்கிரம் போ ஷ்யாம்... டைம் ஆகுதுள்ள... என அப்பா அதட்ட சித்தப்பா தயங்கியவாறே அம்மாவின் பின்னால் சென்றார்.இன்னும் ஹூக்கை கலட்ட முயன்று கொண்டிருந்தாள் அம்மா .
அதேசமயம் சித்தப்பாவும் முயல , இரண்டு பேர்களின் விரலும் உரச அவள் முயல்வதை நிறுத்தி தலையை குனிந்தாள். பளீரென்று பளிங்கு போல் இருந்த முதுகில் சித்தப்பாவின் விரல் பட்டதும் மூஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் என அவளின் மூச்சுக்காற்று வெளிப்பட்டது. டடக் டடக் டடக் என மூன்று கொக்கிகளையும் சித்தப்பா அவிழ்க்க வைர அட்டிகை கழண்டு கொள்ள... பின் அடுத்ததாக எம்ப்ராய்டரி செய்த பிளவுசின் ஹூக்கை கழட்டி விட்டு... உள்ளே அணிந்திருந்த வெள்ளை நிற ஆடையின் ஒற்றை ஹூக்கையும் லபக்கென அவிழ்த்தார் சித்தப்பா. பின் சித்தப்பா முன்னால் வந்து அண்ணி கொஞ்சம் எழுந்துக்குறீங்களா என கேட்க தலை குனிந்தவாறே எழுந்தாள். முந்தானையை ஒரு சுற்றி இழுக்க பாதி புடவை அவிழ்ந்தது. மீதி பாவாடையில் சொருகப்பட்டிருந்தது.
இன்னும் சிறிது அழுத்தம் கொடுத்து இழுக்க புடவை சித்தப்பாவின் கையோடு வந்தது... அழகான சின்ன குழிந்த நாபி வெளிப்பட்டு அவளை நாண வைத்தது . இப்பொழுது மேலே ஹூக்குகள் கழட்டப்பட்ட ஜாக்கெட் ப்ராவோடும்... கீழே உள் பாவாடையோடும் நாணி தன் அழகிய கைகளால் வயிற்றில் இருந்த சிறு தெப்பக்குளத்தை மறைத்துக் கொண்டு நின்றாள் அம்மா...
அவளின் பின்னாள் கைகளை கொண்டு போய் கழன்டிருந்த ஆடையை ஒரு சேர முன்னாள் இழுத்து கை வழியாக கழட்டினார் சித்தப்பா. அவளது அழகிய மாம்பழங்கள் வெளிப்பட... ஈ வாய்க்குள் போய் காது வழியாக வெளி வரும் அளவுக்கு ஆஆஆவென்று வேடிக்கை பார்த்தான் நாவிதன். இவ்வளவு ஏன் கட்டுக்கோப்பாக இவ்வளவையும் செய்த சித்தப்பாவே அண்ணியின் அழகில் சற்று திணறித்தான் போனார். நாவிதனை கவனித்த அம்மா முகம் சுழித்தவாறே தன் இரு கைகளால் தன் அழகினை மறைக்க முயன்று திணறினாள். பின்னர் சித்தப்பா குனிந்து பாவாடை நாடாவை அவிழ்க்க, சரக்கென சரிந்து வாழைத் தண்டுகளால் செய்யப்பட்டது போன்ற கால்களும், தொடைகளும் வெளியே வர, இதற்க்கெல்லாம் மேல் தீவு போல் தனியாக அடர்த்தியாக காடு போல இருந்த பகுதி வெளிப்பட்டு பார்ப்போரை சுண்டியது.
அடியேய் என பாட்டி கூப்பிட, அத்தை என்றவாறே அம்மா திரும்ப இரண்டு முழு நிலாக்களை அருகருகே வைத்தார் போல் வெள்ளை வெளேறென்றிருந்த அழகுகள் இரண்டும் குனிந்திருந்த சித்தப்பாவின் கண்ணுக்கு நேரே தரிசனம் கொடுக்க சொக்கிப்போனார்.
என்னடி, வேணும்னே தாமதப் படுத்துறியா என பாட்டி அதட்ட, ஐயோ இல்ல அத்தை... என்றவாறே பயந்து அம்மா பின்னே வர சித்தப்பாவின் முகம் சதக்கென்று அவளது பின்னழகில் மோத அவரின் முகம் முட்டி பச்சக்கென்ற சத்தம் கேட்டது.
சொர்க்கமா, பூமியா என்று புரியாமல் சொக்கிப் போனார் சித்தப்பா. தன் இடது கையால் தன் மாம்பழத்தையும், வலக்கையால் காட்டிற்க்கும் முன்னும் வைத்துக் கொண்டே பதறி திரும்பி ஐயோ சாரிங்க என்றாள்.
பரவாயில்லை அண்ணி என்றவாறே அந்த போதையில் இருந்து மீள முடியாமல் பதிலளித்தார் சித்தப்பா. நிகழ்ந்த சம்பவங்களால் ஜிவ்வென்று இருந்த சித்தப்பா கொள்ளைபுரம் நோக்கி நகர்ந்தார் .
இம்புட்டு வேலைய விட்டுட்டு எங்கடா நகர்ற என அப்பா அதட்ட,
ஐய்யோ... அண்ணே கொல்லைக்கு தான் போறேன் என சித்தப்பா மிரள .
சரி, சரி சீக்கிரம் வந்து சேரு என அப்பா கூற, சரிண்ணே என்றவாறே வேக வேகமாக நகர்ந்தார் சித்தப்பா.
மாவிளக்கு மாவு இருந்த பாத்திரத்தை கொண்டு வந்து டமாரென அம்மாவின் காலுக்கடியில் வைத்தாள் பாட்டி.
அச்சு வைடி என பாட்டி அதட்ட,
என்ன அச்சு? எப்படி வைக்கிறது என புரியாமல் முழித்துகொண்டே அப்பாவை பார்க்க, ஒருக்கையில் என்னை தாங்கியபடியே திரும்பி மறுகையால் அவரது பிட்டதை தட்டி உட்காருவது போல் சைகை செய்தார். புரிந்தது என தலையாட்டினாள் அம்மா. பாத்திரத்தை கொஞ்சம் முன்னாள் நகர்த்தி திரும்பி நின்று தனது பின் அழகுகளால் தடம் பதிக்க ஆயத்தமானாள். அவளது அழகுகள் மாவிளக்கு மாவை முத்தமிட கீழ் நோக்கி நகர, இருடி இருடி இருடி... என அத்தை பதற, அப்படியே குனிந்தவாறே தலையை மட்டும் திருப்பி அழகாக புருவம் உயர்த்தி என்ன என்பது போல பார்த்தாள்.
அடியேய்... சாமிக்கு ஏத்துற விளக்கு அதுவுமில்லாம நாம சாப்பிட போறது, அதுல அப்படியேவா உக்காருவ என்றவாறே குனிந்திருந்த அம்மாவின் அழகில் விரல்களால் ட்டப் என பாட்டி அடிக்க , ஆ என்றவாறே தேய்த்துக் கொண்டு நிமிர்ந்தாள்.
டேய், பெரியவனே... மஞ்ச பைல பன்னீர் வச்சிருக்கேன் பாரு... அதை எடுத்து இவ பின் அழகை கழுவி அச்சு வைக்க சொல்லு... நான் பூஜை அறையை சுத்தம் பண்ணி சாமி படத்துக்கு பூ போட்டு விட்டு செத்த நேரத்துல வந்திடுறேன் என பாட்டி நகர்ந்தாள்.
ஷ்யாம், ஷ்யாம் என அப்பா கத்த சித்தப்பா வருவதை போல தெரியவில்லை. என்னை இறக்கி விட்டுட்டு வேலையை பார்க்கலாம் என அப்பா எத்தனிக்க அவரது சட்டையை இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டு வீல்ல்ல்லென நான் கத்த அப்பா அப்படியே நின்றார். மறுபடியும் ஷ்யாம் என அப்பா அழைக்க பதிலேதும் இல்லை. நாவிதனை பார்த்தார். தாடையை சொறிந்து சிறிது யோசித்தார்.
வெங்கடேசா... அதோ இருக்கு பார், அம்மா வர்றதுகுள்ள சீக்கிரம் முடிச்சிடு என அப்பா கூற, டபுள் சந்தோஷமாக மஞ்சப் பையிலிருந்து பன்னீர் பாட்டிலை எடுத்தான். அம்மாவின் கால்கள் கிடுகிடுவென நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. ஒரு கையை, முன்னும் மறு கையை காட்டிற்க்கு முன்னும் வைத்திருந்தவள் நாவிதன் அருகே வர வர கைகளை எடுத்து முகத்தை மூடிக் கொண்டாள். நாவிதன் தனது கைகளால் அவளின் கைகளை திறந்தான்.
என்னங்கம்மா, சாங்கியம் பண்ணும் போது கண்ணை மூடக் கூடாது... சொல்லி விட்டு வெங்கடேசன் அம்மாவின் தோளை பிடித்து திருப்ப, அம்மாவும் வெட்கத்துடன் திரும்ப, நாவிதன் பன்னீர் பாட்டிலை திறந்து, அதை தன் கையில் ஊற்றி, மெதுவாக பின் அழகுகளில் தடவி விட்டான். மத்தளங்களின் நடுவில் இருந்த ஒரு சின்ன சரிவில் இறக்கி, அந்த இருட்டு பள்ளத்தாக்கிலும் பன்னீர் தெளித்து கைகளால் பூசி விட... பின் அம்மா மாவிளக்கின் மேல் உட்கார்ந்து மத்தளங்களின் அச்சினை அழகாக பதித்து விட்டு எழ... அங்கேங்கே மாவு ஒட்டிக் கொண்டு இருக்க, மீண்டும் வெங்கடேசன் பன்னீரினால் மாவினை கழுவி விட்டான்.
பின் வெங்கடேசன் ஒரு பலகையை போட்டு அதில் அம்மாவை உட்கார சொல்ல, அம்மாவும் வெட்கத்துடன் உட்கார்ந்து கொண்டாள். பாட்டி இந்த சடங்கை வேகமாக முடிக்க வேண்டும் என்று வெங்கடசனிடம் சொல்ல, அவனும் அம்மாவின் முடியை மொட்டை அடிக்க தயாரானான். வாங்கி வந்த பன்னீர் இன்னும் மீதம் இருக்க, அதை எடுத்த வெங்கடேசன் அம்மாவின் தலையில் அப்படியே கவிழ்த்தி நனைத்தான். பின் வெட்டி வைத்து இருந்த இளநீரும் எடுத்து ஒரு சொம்பில் ஊற்றி, அதை அப்படியே தலையில் ஊற்றி நனைத்து விட்டு, முடியை பிரித்து மசாஜ் செய்து விட்டு, இரு பக்கமும் முடியை கொண்டை போட்டு... சவர கத்தியை எடுத்து உச்சியில் வகிடு எடுத்து அம்மாவின் இடது பக்கம் இருந்த முடியை ஒரே இழுப்பில் பெரிய கோடாக போட்டுவிட்டான்.
அம்மாவின் நீளமான முடி தலையில் இருந்து வெளிப்பட்டு, அவளுடைய வெள்ளை தோல் அழகாக வெளியே தெரிந்தது. வெங்கடேசன் வேகமாக அம்மாவின் முடியை சர்வ சாதாரணமாக மழித்துக் கொண்டு இருந்தான். சில நிமிடங்களில் அம்மாவின் இடது பக்கம் இருந்த முடியை மொட்டை அடித்து இருந்தான். நான் அப்பாவின் தோளில் சாய்ந்தபடி அம்மாவின் முடியை மொட்டை அடிப்பதை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன்.
வெங்கடேசன் மீண்டும் ஒரு முறை தண்ணீர் தடவி விட்டு, வலது பக்கம் இருந்த முடியை மொட்டை அடிக்க, அம்மாவின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிவதை பார்த்து நான் அப்பாவிடம் சொன்னேன். நான் அப்பாவிடம் சொன்னது என் பாட்டிக்கும் கேட்டுவிட்டது.
என்னடி சாந்தி... இது நம்ம குடும்ப சம்பிரதாயம்டி... நிறைஞ்ச மனசோட குடுக்கணும்... இப்படி அழக் கூடாது என்று பாட்டி அம்மாவை கோபமாக திட்ட...
அம்மா... அது அவ கண்ணீர் இல்ல... அது அண்ணி தலையில இருந்து விழுற நீர்... சின்னு சொல்றான்னு பேசாத... கொஞ்சம் நேரம் அமைதியா இரு... என்று இந்த முறை சித்தப்பா அதட்ட... பாட்டி அமைதியானாள். ஆனால் அப்பா எதுவும் பேசாமல் இருந்தார்.
அதற்குள் வெங்கடேசன் அம்மாவின் முடியை மொட்டை அடித்து விட்டு, மீண்டும் ஒரு கை தண்ணீரை அள்ளி தெளித்து, தலை முழுவதும் தடவி விட்டு, ரிவர்ஸ் செய்து, மொழு மொழுவென சிரைத்து விட்டான். பின் அதே மாதிரி அம்மாவின் முகத்திலும் தண்ணீர் தடவி விட்டு, சவர கத்தியில் பிளேடு மாற்றி விட்டு, முகம் முழுவதும் நெற்றியில் இருந்து கீழ் கழுத்து வரை இருமுறை சிரைத்து எடுத்தான். இப்போது அம்மாவின் கழுத்துக்கு மேலே புருவமும், கண் இமையும் மட்டும் இருந்தது.
அம்மா கையை கட்டி கொண்டு இருக்க... பாட்டி இப்போது அம்மாவின் கைகளை தலைக்கு பின் பக்கம் தூக்கி வைக்க சொல்ல... அம்மாவும் அதே மாதிரி கைகளை தன் பின் தலையில் வைத்து பின்னிக் கொள்ள... வெங்கடேசன் அம்மாவின் அக்குளில் இருந்த சிறு பூனை முடிகளை, தண்ணீர் தடவி நனைத்து விட்டு... சவர கத்தியை எடுத்து மெதுவாக சிரைத்து விட, அவளது கைகள் முடி நீங்கி கொஞ்சம் கருமை படர்ந்து இருந்தது.
பாட்டி அம்மாவின் கைகளை தோள்பட்டையில் இருந்து மணிக்கட்டு வரை சிரைத்து விட சொல்ல... அவனும் அம்மாவின் இரு கைகளிலும் இல்லாத முடியை ஷேவ் செய்து விட்டான். அடுத்து அம்மா மறைக்காமல் வைத்து இருந்த மாம்பழத்தின் காம்பில் சிறு சிறு பூனை முடிகள் இருக்க... காம்பை இரு விரல்களில் பிடித்து கொண்டு மெதுவாக அங்கு இருந்த முடியை சிரைத்து விட்டான்.
அப்படியே கீழே இறங்கி வயிற்றின் நடுவில் இருந்த நாபியில்... இருந்து கீழே இறங்கிய சிறு கருப்பு அருவியை வெங்கடேசன் பார்த்தான். அந்த கருப்பு அருவி கீழ் நோக்கி பாய்ந்து... ஒரு சிறு முக்கோண பள்ளத்தாக்கில் அடர்ந்து படர்ந்து ஒரு பெரிய கானகமாக உருவாகி வளர்ந்து இருந்தது. பல மாதங்களாக பராமரிப்பு செய்யாமல் விட்டு இருந்த அந்த புதரை சுத்தம் செய்ய... வெங்கடேசன் ஆயத்தம் ஆனான்.
ஆனால் சாந்தி அது மட்டும் வேண்டாம் என்று மறுக்க... என் பாட்டி கண்டிப்பாக பண்ணியே ஆக வேண்டும் என்று சாந்தியை அதட்ட... சாந்தி அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் அமைதி ஆனாள்.
வெங்கடேசன் மெதுவாக தன் கையால் அந்த அடர்ந்த புதரை தடவி, அதன் அடர்த்தியை பார்த்து விட்டு, சொம்பில் இருந்த நீரை கைகளில் அள்ளி தெளித்து புதரை ஈரமாக்கி விட்டான். பின் சவர கத்தியில் புது பிளேடு ஒன்றை பொருத்திக் கொண்டு, அடி வயிற்றில் இருந்து கீழ் நோக்கி வரும் கருப்பு அருவியை அதன் போக்கிலேயே கீழ் நோக்கி சிரைக்க, மெதுவாக அந்த அடர்ந்த முக்கோண பள்ளத்தாக்கினை நோக்கி நகர்ந்தான்.
சாந்தியும் கூச்சத்தில் நெளிந்து கொண்டே, கையை வைத்து மறைக்க, வெங்கடேசன் அவளுடைய கைகளை விலக்கி விட்டு, அவனுடைய கையால் அந்த சப்போட்டா பழத்தினை இரு விரலால் விரித்து பிடித்துக் கொண்டு சிரைத்து விட்டான்.
சில நிமிடங்களில் வேலை முடிய, அந்த கரும்புதர் அகற்றப்பட்டு, அழகாக இருந்தது அந்த பள்ளத்தாக்கு. பின் வெங்கடேசன் இரு வாழை தண்டு கால்களிலும் இடுப்பில் இருந்து கணுக்காலுக்கு கீழ் வரை இருபக்கமும் ஒரு முறை ஷேவிங் செய்து முடிக்க, சாந்தி இப்போது குளிக்க சென்றாள்.
பின் அழகான மொட்டை தலையுடன் வந்து எங்கள் வீட்டு பூஜை அறையில் மாவிளக்கு ஏற்றி பூஜை செய்தாள். பின் அந்த மாவிளக்கினை எல்லோரும் பிரசாதமாக சாப்பிட்டனர். அன்று நடு இரவில் என் அப்பா அம்மா இருவரும் நான் தூங்கியதாக நினைத்து கொண்டு ஏதோ விளையாடிக் கொண்டு இருந்தனர்.
அனைவருக்கும் இனிய ஆங்கில புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்
