அடங்கா மாமி சரண்யா - முதலாம் பாகம்

நான் கார்த்தி, காலேஜ்ல சரண்யான்னு ஒரு பெண்ணை லவ் பண்ணேன். நான் செகண்ட் இயர்ல இருக்கும் போது அவள் பர்ஸ்ட் இயர். பர்ஸ்ட் இயர்ல என் டிபார்ட்மெண்ட் கேர்ள்ஸ் சரண்யாவை ராகிங் பண்ணிட்டு இருந்தாங்க... சரண்யா நடுவில் இருக்க, சுற்றி என் ப்ரெண்ட்ஸ் எல்லோரும் இருக்க அங்கு என்ன கூட்டம் என்று பார்க்க போனேன்..

என்னங்கடி இங்க கூட்டம்... 

இல்ல மச்சி, தொக்கா ஒரு ஜூனியர் சிக்கி இருக்கா... அதான்... என்று ரேணு இழுக்க

அதான்... நான் அவளை மண்டையில் கொட்டி விட்டு, சரண்யாவை பார்த்தேன். முதல் பார்வையே என்னை ஏதோ செய்ய... நான் அவளை பார்த்தேன்.

என்ன, இவளுக ராகிங் பண்றாங்களா? ராகிங் ஓகே தான்... ஆனா ஓவரா பண்ணக் கூடாது?

இல்ல மச்சி, புது பொண்ணு, கேட்டா நம்ம டிபார்ட்மெண்ட்னு சொன்னா... அதான் அப்படியே ஜாலியா பேசிட்டு...

யாரு... நீ... ஜாலியா பேசிட்டு இருந்த... என்று கோபமாக ரேணுவை பார்த்து கேட்டு விட்டு, அவள் தலையில் வேகமாக கொட்டினேன்...

ஏண்டி, நீங்க எதுவும் பண்ணமா தான் அவள் முகம் வாடி போய் இருக்கா? 

இல்லடா, நாங்க எதுவும் பண்ணல, ஆமா இவள் என்ன உனக்கு சொந்தமா, இந்த மாதிரி கொட்டுற? 

ஆமாடி... இனிமே இவளை யாரும் ராகிங் பண்ணாம பத்தரமா பார்த்துக்க... 

ம்ம்ம்ம்... சரி... ஆனா என்ன சொந்தம்னு சொல்லவே இல்லையே...

தங்கச்சி ஆகுறா... எனக்கு இல்ல உனக்கு... என்று ரேணுவை முறைக்க...

அவள் என்னை பார்த்து கிண்டலாக சிரித்தாள். 

புரிஞ்சிடுச்சி... ஓகே மச்சி... என் தங்கச்சியை நல்லா பார்த்துக்கிறேன்... என்று கிண்டல் செய்ய, நான் சரண்யாவின் முகத்தை பார்க்க, இப்போது அவள் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து இருந்தது. சரண்யா என்னை பார்த்து தேங்க்ஸ் என்று சொல்லிவிட்டு ரேணுவுடன் சென்றாள்.

அடுத்த சில நாட்களில் சரண்யாவை நான் அடிக்கடி பார்த்து பேசினேன். அவளுக்கு என்ன பிரச்சனை என்றாலும் நான் பார்த்து பார்த்து உதவினேன். சரண்யாவுடன் நான் இருப்பதை பார்த்து காலேஜில் யாரும் அவளிடம் வம்பு செய்வது இல்லை.

சீனியரின் ஆள் என்று பசங்க எல்லோரும் மரியாதையுடன் இருக்க, சரண்யாவுக்கும் அது பிடித்து இருக்க, அவளும் என்னை விரும்பினாள். காலேஜ் வந்தவுடன் என்னை பார்த்துவிட்டு தான் கிளாஸூக்கு போவாள். மாலை இருவரும் கொஞ்ச நேரம் பேசிவிட்டு அவளை பஸ் ஏற்றி விட்டு தான் போவேன்.

எனக்கு காலேஜ் முடிய, நல்ல வேலையும் கிடைக்க, எங்கள் காதல் வளர்ந்தது. சரண்யாவும் நானும் வெளியில் சந்தித்து கொண்டோம். பின் என் வீட்டில் எங்கள் காதலை சொல்லி, சம்மதம் வாங்கி, சரண்யா வீட்டில் முறைப்படி பேசி திருமணமும் ஆனது.

ஆனால் அதன் பின் தான் ஒரு பெரிய சிக்கல் இருந்தது. எங்கள் பாரம்பரிய முறைப்படி, திருமணம் முடிந்த அன்று இரவு புது பெண்ணிற்க்கு ஒரு முக்கியமான சடங்கு ஒன்று செய்ய வேண்டும். அதை பற்றி எனக்கு முன்பே தெரிந்து இருந்தது.

நானும் சரண்யாவும் லவ் பண்ணிய காலத்தில் (கிட்டத்தட்ட மூன்று வருடங்கள்) அவளிடம் சொல்ல வேண்டும் என்று நினைத்து சொல்ல தயக்கமாக இருக்க சொல்லவே இல்லை. நான் என் அம்மாவிடம் சரண்யாவை லவ் பண்ணுவதாக சொன்ன போது கூட என் அம்மா என் லவ்வுக்கு சம்மதம் சொன்னாள். ஆனால் எங்கள் வீட்டு பாரம்பரிய முறை சடங்கை பற்றி எனக்கு எடுத்து சொல்லி, அதை சரண்யாவிடமும் சொல்ல சொன்னாள் என் அம்மா. ஆனால் நான் சரண்யாவிடம் சொல்லவே இல்லை.

எங்கள் கல்யாணம் முடிந்த அன்று இரவு எங்கள் வீட்டில் தான் சாந்தி முகூர்த்தம் நடக்க வேண்டும் என்று என் அம்மா சொல்ல, சரண்யா வீட்டில் அனைவரும் அவள் வீட்டுக்கு கிளம்பினர். அவளுக்கு துணையாக யாரும் இருக்கவில்லை. என் வீட்டில் நான், என் அம்மா, அப்பா மற்றும் சரண்யா என நான்கு பேர் மட்டுமே இருந்தோம். நானும் அம்மாவும் ஹாலில் இருக்க, சரண்யா என்னுடைய ரூமில் இருந்தாள்.

ஏண்டா, என்னடா பண்ற அவ, அவகிட்ட இனி பண்ண போற சடங்கை பத்தி சொல்லிட்டியா?

இன்னும் இல்லம்மா, சொன்னா என்ன சொல்ல போறான்னு தெரியல?

இதை முதல்லயே அவகிட்ட தெளிவா பேசிடுன்னு சொன்னேன்... இல்ல நான் பேசிக்கிறேன்னு சொல்லி என்னையும் பேசவிடல... இப்ப கடைசி நேரத்தில சொன்ன எப்படி ஒத்துப்பா... 

அதான்மா எனக்கும் புரியல...

இதெல்லாம் பரம்பரையாக பண்றது... பண்ணித் தான் ஆகணும்... எந்த நாளிலும் மாத்த முடியாது... இப்போ போய் அவகிட்ட பேசு... இல்ல நான் பேசவா...

நானே பேசறேன்மா... ஆனா கூட நீயும் வா... விஷய்த்தை அவளுக்கு புரியுற மாதிரி சொல்லு...

நானும் அம்மாவும் என் ரூமுக்கு செல்ல, சரண்யா மஞ்சள் நிற சேலை, பிங்க் பிளவுஸ் அணிந்து கொண்டு அவள் அம்மாவுடன் பேசிக் கொண்டு இருந்தாள். எங்களை பார்த்ததும் போனை கட் பண்ணினாள்.

என்னம்மா, உன் அம்மாவா? 

ஆமாங்க அத்தை... எல்லாம் செட் ஆயிடுச்சான்னு கேட்டாங்க... நீங்க தான் எங்க வீட்டு ஆளுக யாரும் இருக்க வேண்டாம்னு சொல்லிட்டீங்க... அதான் அம்மாக்கு கொஞ்சம் பயம்...

இங்க உனக்கு எந்த பிரச்சினையும் வராதும்மா... டேய் கார்த்தி சரண்யாகிட்ட சொல்றியா... இல்ல நான் சொல்லவா?

இல்லம்மா நானே சொல்றேன்...

என்னங்க, என்னாச்சு அத்தை என்ன பேசச் சொல்றாங்க...

======================================================================

நண்பர்களே! ஒரு பக்க கதை எழுதுவது என்பது கொஞ்சம் சவாலானது. இருந்தாலும் இடையிடையே உங்கள் விருப்பத்திற்காக முயற்சி செய்கிறேன். அதே போல என்னுடைய பாணியில் மூன்று அல்லது நான்கு பாகங்களில் எழுதவும் செய்வேன். தவறாமல் உங்கள் ஆதரவை கமெண்டில் சொல்லுங்கள்! நன்றி !