எனது கற்பனை நிறைவேறிய நாள் - முதலாம் பாகம்

பெண்களின் முடிகள்குறித்து நம் மனதில் வித்தியாசமான உணர்வுகள் இருப்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம். சில ஆண்கள் பெண்களின் முடிகளை விரும்புகிறார்கள், ஆனால் இன்னும் சில ஆண்கள் பெண்களின் நீளமான முடியை வெட்ட அல்லது  ஷேவ் செய்ய விரும்புகிறோம். என் குழந்தை பருவத்தில் எனக்கு ரெட்டை ஜடைகளாகத் தொங்கிக்கொண்டிருந்த என் அடர்த்தியான முடியை நான் இன்னமும் விரும்புகிறேன். ஆனால் இந்த உணர்வு எனக்குள் எப்படி, எப்போது தொடங்கியது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ஒரு ரேஸர் என் அடர்த்தியான முடியை மொட்டை அடிப்பதை அல்லது ஒரு கூர்மையான கத்தரிக்கோல்  என் முடியை வெட்டுவதால் வரும் சத்தத்தைக் கேட்கும்போது எனக்கு ஒரு விசித்திரமான உணர்வு ஏற்படுகிறது.

பெண்கள் முடி சம்பந்தமான அல்லது மொட்டை அடிக்கும் படங்கள், வீடியோக்கள் மற்றும் கதைகளைப் பார்க்கும்போதோ அல்லது படிக்கும்போதோ எல்லோரும் தாங்கள் அந்த நிலையில் இருப்பதாக உணர்கிறார்கள். அந்த அற்புதமான தருணங்களை மீண்டும் மீண்டும் விரும்புகிறார்கள். ஆனால், அது நம்மைத் திருப்திப்படுத்து இல்லை. நாம் அனைவரும் பகல் கனவு காண்பவர்கள் என்று எல்லோருக்கும் தெரியும், பல சூழ்நிலைகளில் பெண்கள் முடிபற்றிக் கனவுக் கண்டவர்கள் அதை எதிர்கொள்கிறார்கள். இதையெல்லாம் நாம் "ஹேர் ஃபெடிஷிசம்" என்று அழைத்தோம். உலகில் உள்ள மற்றவர்களைப் பொறுத்தவரை, இது மிகவும் வித்தியாசமான விஷயமாக இருக்கலாம், ஆனால் எங்களைப் பொறுத்தவரை, இது எப்போதும் மிக அழகான ஒன்றாகும்.

நம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு கற்பனை உள்ளது, அது குறைந்தபட்சம் நம் வாழ்நாளில் ஒரு முறையாவது நாம் பார்க்க அல்லது உணர வேண்டும். அதேபோல், எனக்கும் ஒரு கற்பனை  உள்ளது, அந்த கற்பனை என்னைச் சுற்றியுள்ளவர்களுக்கு அசாதாரணமான அதே சமயம் ஒரு சாதாரண கற்பனை தான். இனி எனது கற்பனையைப் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.!

முதலில் எனது கற்பனையைப் பற்றிச் சொல்ல விரும்புகிறேன். ஒரு சிறிய சாலையோர சலூன் கடையில் மர நாற்காலிகள் வைத்திருப்பவர்களைப் பார்க்கவும், அவர்களால்  மொட்டையடிக்கப்படுவதைப் பார்க்கவும் நான் விரும்புகிறேன். இது மிக நீண்ட காலமாக நான் கொண்டிருக்கும் ஒரு கற்பனை. எந்தவொரு சாலையோர சலூன் கடை அல்லது குறைந்தபட்சம் அதன் படத்தைப் பார்த்த போதெல்லாம் என் கற்பனை என்னை மேலும் தூண்டிவிடும்.

என்னைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள விரும்பும் அனைவருக்கும், வணக்கம். நான் சமந்தா, உங்களில் ஒருவளான நான்  ஹேர் ஃபெடிசிஸத்தை அதிகபட்சமாக விரும்புகிறேன். நான் ஒரு அன்பான பெண், வட்டமான அழகான முகத்துடன் ஆப்பிள் கன்னங்கள். நான் தினமும் காலையில் உடற்பயிற்சிகளை மேற்கொள்வதன் மூலம் எனது உடல்நலத்தை கவனித்துக்கொள்கிறேன். நான் ஒரு தடகள வீராங்கனை. சராசரி பெண்களின் உயரம் 5'5 ஆக இருக்கிறேன். நீங்கள் எல்லோருக்கும் என்ன காத்திருக்கிறீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும்.

ஆம், நான் அந்த இடத்திற்கு வருகிறேன். கவலைப்பட வேண்டாம். எனக்கு நல்ல தடிமனான ஜெட் பிளாக் கலர் கூந்தல் என் இடுப்பை தாண்டி வளர்ந்து இருக்கும். நான் கல்லூரிக்குச் செல்லும்போது அதை ஒரு ஜடையாகப் போட்டுதொங்க விட்டு இருப்பேன். நான் விளையாட்டு மைதானத்தில் ஓட்டப் பயிற்சிகள் செய்யும்போது என் முடியை நல்ல இறுக்கமான போனிடெயில்போட்டு ரப்பர் பேண்ட் அணிந்து இருந்தேன்.  தினமும் காலையில் நான் ஜாகிங்கிற்குச் செல்வது எனது வழக்கம்.

நான் ஜாகிங் செல்லும் பாதையில் ஒரு சிறிய சலூன் கடை உள்ளது. தினமும் காலையில், நான் அதைப் பார்த்து, என்னைப் பற்றிக் கற்பனை செய்து கொண்டிருந்தேன். நான் அந்த மர நிழலில் அதிகாலையில் மர நாற்காலியில் உட்கார்ந்து இருந்தால் எப்படி இருக்கும் என்ற கற்பனை தினமும் வரும். ஆனால் பெரும்பாலும் சலூன் கடையில் உட்கார்ந்து யாரும் தலையை மொட்டையடிப்பதை நான் பார்த்ததே இல்லை. ஒரு நாள் சலூனில்  ஒரு வயதான கிழவன் ஷேவ் செய்ததை பார்த்தேன். அந்த நாற்காலியில் அமர்ந்த அந்த ஆள் யார் என்று பார்ப்போம்.

அன்று நேரம் காலை 6.15 மணியளவில் உள்ளது. வழக்கம்போல் நான் ஒரு கருப்பு நிற பேன்ட் மற்றும் இளஞ்சிவப்பு நிற டி-ஷர்ட்டை அணிந்து என் தலைமுடியை இறுக்கமான போனி டெய்ல்  கட்டிக்கொண்டு என் ஜாகிங்கை சலூன் கடை நோக்கி ஆரம்பித்தேன். நான் மெதுவாக ஓடிக் கொண்டே, அந்த மரத்தடி சலூன் கடைக்கு முன்னால் ஒரு ஸ்கூட்டி பெப்பைக் கண்டேன். இந்த பைக்கை நான் பலமுறை பார்த்து இருக்கிறேன். அந்த பைக் என் பக்கத்து வீட்டு அக்கா ஷ்ரேயா அக்காவின் ஸ்கூட்டி பெப்  என்பதை நான் அடையாளம் கண்டேன். பைக் ஏன் இங்கே இருக்கிறது என்று எனக்குக் கொஞ்சம் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது.

ஷ்ரேயா அக்காவின் கணவர் அந்த மரத்தடி சலூன் கடைக்கு வந்ததாக நினைத்தேன். மெதுவாக நான் கடைக்கு அருகே போனேன், அங்கு நடந்த காட்சியைக் கண்டு நான்  ஆச்சரியப்பட்டேன். அந்த நொடியில் என் கால் அங்கேயே நின்று விட்டன. "ஓ கடவுளே ... இங்கே என்ன நடக்கிறது?" இங்கே என்ன நடக்கிறது என்று யூகிக்கவும் என்னால் முடியவில்லை.

ஆம், நீங்கள் சரியாக யூகித்து விட்டீர்கள். அதே விஷயம் தான் இந்த மரத்தடி சலூனில் நடக்கிறது. ஷ்ரேயா அக்கா அந்த முடிதிருத்தும் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து இருந்தாள், நான் அவள் பின்புறம் இருந்து பார்க்க, அவள் கழுத்தில் ஒரு வெள்ளை போர்த்தப்பட்டு, அந்த துணியில் நிறைய முடிகள் சிதறி கிடந்தன. அப்போ ஷ்ரேயா அக்கா இந்த மரத்தடி சலூனில் தான் ஹேர் கட் பண்ணுகிறாளா? என்று யோசித்துக் கொண்டே நான் படபடக்கும் நெஞ்சத்துடன் அவள் அருகில் சென்றேன். ஆனால் நான் எதிர்பார்த்த படி இல்லாமல் ஷ்ரேயா அக்காவின் ஒரு வயது மகன் தலையை அரை மொட்டையடித்து மடியில் உட்கார்ந்திருக்கிறான்.

அந்த சலூன் கடை பெரியவர் ஷ்ரேயா அக்காவின் மகன்  தலையை மொட்டையடிப்பதில் பிஸியாக இருக்கிறார். ஷ்ரேயா அக்காவின் மகன் அழகான சுருள் சுருளான முடிகள் கொண்டவன். அவனுக்குச் சலூன் கடை பெரியவர் அந்த சிறுவனிடம் விளையாட்டு கட்டிக்க கொண்டே மொட்டை அடிக்கிறார். ஷ்ரேயா அக்காவின் மகன்  தலையைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.

திடீரென்று ஷ்ரேயா அக்கா என்னைப் பார்த்து  "ஏய் சமந்தா ... நீ என்ன இங்கே? என்ன பார்த்துக் கொண்டிருக்க? சார் இங்க வா" என்று அழைத்தார்.

நான் ஷ்ரேயா அக்கா அருகில் சென்றேன், நான் சொர்க்கம் போன்ற அற்புதமான இடத்திற்கு நான் நுழைந்தது இதுவே முதல் முறை. நான் ஒரு வார்த்தை கூடப் பேசவில்லை, ஷ்ரேயா அக்கா மகன் சின்னா  தலையில் ரேசரின் இயக்கத்தை வெறித்துப் பார்த்தேன். அவனது தலையில் இருந்த முடிகள் மெதுவாக வெள்ளை கேப் மீது உருண்டு விழ, சில முடிகள் மெதுவாகச் சுத்தமாக இருந்த தரையில்  கீழே விழுந்து கொண்டிருக்கின்றன.

நான் "ஆமா அக்கா … இங்கே என்ன நடக்கிறது?"

அவள் சிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள், "நீ தான் அதைச் சரியாகப் பார்க்கிறீயே?. அப்புறம் என்ன கேள்வி கேட்கிற?..

நான் உனக்கு  முன்பே சொன்னது போலச் சின்னாவின் வேண்டுதலுக்குத் திருப்பதியில் மொட்டை அடிக்க வேண்டும். ஆனால் எங்கள் பங்காளி ஒருவர் மரணம் காரணமாக நாங்கள் திருமலைக்குச் செல்ல முடியவில்லை.  ஆனால் சின்னாவின் தலையை மொட்டை அடிப்பதை, வேண்டுதலை நிறைவேற்றுவதை  நாங்கள் ஒத்திவைக்க விரும்பவில்லை. எனவே வேண்டுதலை இங்கே செய்து, சின்னாவின்  தலைமுடியை அங்கே அனுப்ப முடிவு செய்து, இப்போ இங்கே மொட்டை அடிக்கிறோம். அப்பறம்  சின்னாவின்  மூன்று வயதில் திருப்பதியில் மொட்டை அடித்து வேண்டுதலை முடிக்க விரும்புகிறம். அது மட்டுமில்லாமல் சின்னாவால் இந்த கோடை வெப்பத்தைத் தாங்க முடியவில்லை. அவன் இந்த முடியால் மிகவும் எரிச்சலடைகிறான். எனவே இரண்டு காரணங்களுக்காகவும் நான் சின்னாவின் தலையை மொட்டையடித்துக் கொண்டிருக்கிறேன் என்று ஷ்ரேயா அக்கா சொன்னாள்.

நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தேன். குறைந்தபட்சம் இந்த வழியில் நான் அந்த மரத்தடி சலூன் கடைக்குள் நுழைந்தேன். இத்தனை வருட கற்பனையை  இப்போது தான் நேரில் மொட்டை அடிப்பதை பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன். சின்னா அமைதியாக உட்கார்ந்து முகத்தில் புன்னகையுடன் தலையை மொட்டையடிக்கக் கொடுத்து இருக்கிறான்.  சின்னாவை பார்த்து நான் மிகவும் ஆச்சரியப்படுகிறேன்,  அந்த பெரியவர் சின்னாவின் தலைமுடியை மிக மெதுவாக ஷேவ் செய்கிறார், அதனால் சின்னா தலையில் ரேசரின் இயக்கத்தால் எரிச்சல், மற்றும் பயம் இல்லாமல் ஷ்ரேயா அக்காவின் மடியில் சமர்த்தாக இருந்தான்

.

இதற்கிடையில் ஷ்ரேயா அக்கா என்னிடம் கேட்டார் "சமந்தா உனக்குக் கவலையில்லை என்றால் தரையில் கிடக்கும் இந்த முடிகளை எடுத்து அந்த அட்டை பெட்டியில் வை என்று சொல்ல  நான் மெதுவாகக் குனிந்து சின்னாவின் சுருள் முடிகள் அனைத்தையும் சேகரித்தேன், அந்த நேரத்தில் சில முடிகள் என்மீது விழுந்தன. அந்த தலைமுடி என்மீது விழுந்ததால் நான் மிஅதை ரசித்தேன். என்னுள் இருக்கும் இன்னொருவள்  உற்சாகத்துடன் என் உள்ளே நடனமாடுகிறாள். நான் தரையில் உள்ள அனைத்து முடிகளையும், வெள்ளை துணியில் இருக்கும் முடிகளையும் சேகரித்து அவற்றை ஒரு அட்டை பெட்டியில் போட்டு வைத்தேன். சின்னாவின் மொட்டை  நிறைவடைந்தது,